Między herbatą a ciastkiem

Zaczęło się od Karty podarunkowej do EMPIK-u , którą wygrałam w jakimś konkursie. Kwota do wydania była spora, więc cała rodzina po kolei buszowała z ową karta po księgarni, realizując swoje skryte marzenia czytelnicze lub muzyczne. Naszym „łupem” padły 4 książki, jedno pióro, jeden długopis, trzy płyty, dwa magnesy na lodówkę. Pod koniec szaleństwa okazało się, że… na karcie nadal jest kilka złotych, które koniecznie trzeba wydać. Z Chudą zrobiłyśmy więc dosyć zaskakujący zakup: dwa arkusze jaskrawego filcu: różowy i zielony. W pełni usatysfakcjonowane udałyśmy się do kawiarni Cafe Club, aby w spokoju upajać się udanymi zakupami, bo chociaż Kasia Tusk na swoim blogu obwieściła koniec sezonu wyprzedaży, nam udało się jeszcze kilku przecen skorzystać- Chuda w Cubusie wypatrzyła biżuterię w promocji kup 3 za 39,90, a ja wzbogaciłam się o bordową bluzkę pasującą do moich ulubionych rajstop. (nikt chyba nie przypuszczał, że po dwóch godzinach w galerii „Kaskada” w Szczecinie miałyśmy w torbach tylko filc).

W kawiarni opadłyśmy na ulubione miękkie sofy i z lubością wciągnęłyśmy niesamowite słodkości: tort francuski i tort royal. Pierwszy to połączenie kilku zupełnie zaskakujących warstw: kokosu, biszkoptów z miodem, kremów, ciasta biszkoptowego, białej czekolady i dżemu porzeczkowego. Tort royal zachwyca ogromną ilością gorzkiej czekolady z ciemnym biszkoptem, kremem czekoladowym i wiśniami.  Do ciast zamówiłyśmy herbatę: Chuda -owocową mandarynkową, ja - Senchę egzotyczną. Zdecydowanie jednak wolę smak Senchy winogronowej.

        W Cafe Club herbatę podaje się w koszyczku do zaparzania, który wkłada się do sporego szklanego kubka. Gość otrzymuje informacje, jak długo należy parzyć wybrany gatunek herbaty, co dla laika jest istotną informacją.  Generalnie wolę herbatę pić z filiżanki a wodę otrzymać w sporym dzbanuszku, ale takie podanie też nie jest złe.

    Największym plusem Cafe Club (po za kartą klubową dającą 10% rabatu) są jednak niezwykle wygodne sofy, które sprzyjają wypoczynkowi, a ten , jak już wspomniałam, był nam niezwykle potrzebny. 

- Z filcu zrobimy torebki- zagaiła rozmowę Chuda, gdy już zasiadłyśmy przy stoliku w głębi lokalu.

- I ozdobimy wielkimi kwiatkami, przynajmniej ja swoją tak ozdobię…- rozmarzyłam się, w wyobraźni widząc już swoje dzieło.

- E… moja będzie z małymi kwiatuszkami. Możemy zacząć już dzisiaj. Igły do filcowania mam w domu.- zapaliła się do pracy Chuda.

Dalej rozmawiałyśmy o sposobach wykończenia, długości paska i innych detalach naszych nieistniejących torebek. Nie wiem, do czego doszłybyśmy w naszych rozważaniach, gdyby nie to, że… wielkie kawały tortu zostały pochłonięte, a herbata wypita. Należało więc wstać i ruszyć do domu, aby zacząć realizację ambitnych planów. 

A to wyniknęło z naszych planów (przynajmniej z moich)