Czekoladowa Lokomotywa w Gryficach

         Listopad skłania do melancholii i popadania w zadumę, czy wręcz chandrę. Aby tego uniknąć, ciągle szukamy sobie zajęcia. Sobota była na tyle pogodna, że można było wsiąść na rower i pognać przed siebie. Pognać to może trochę za dużo powiedziane zwłaszcza, gdy przez 20 km silny wiatr wieje w twarz. Nie mniej jednak na wycieczkę pojechałyśmy. Pretekstem stały się zakupy w Lidlu, gdzie w tym tygodniu można było kupić ubrania narciarskie, a ponieważ u nas nie myśli się o zimowych rowerzystach, wiec większość z nas w zimie korzysta ze strojów narciarskich;) Bluzy polarowe, ciepłe skarpety, rajstopy przydadzą się na pewno.

Gdzie pójść w Gryficach?

Oczywiście zakupy to tylko pretekst, bo najważniejsze było jednak wspólne spędzenie czasu. Pojechałyśmy najpierw jedną ze swoich ulubionych dróg- fragmentem tegorocznej trasy gryfickiego maratonu rowerowego.  Piękny bukowy las, zaorane pola, słowem krajobraz niezwykle urozmaicony.

W Gryficach zatrzymałyśmy się na rynku, bo zauważyłyśmy ciekawie wyglądającą kawiarenkę. Już sama nazwa brzmiała  kusząco: „Czekoladowa lokomotywa”.  Niewielkie, stylowe wnętrze zapraszało do odpoczynku. Zamówiłyśmy kawę, czekoladę na gorąco i sernik z wiśniami na ciepło.

Wszystko było pachnące, aromatyczne i świeżutkie.

Rozmowa z nastolatką

- Wiesz mamo, lubię z Tobą jeździć.- stwierdziła Marzena, gdy już kończyłyśmy serniczek.

- Ja też, bo mam z kim na kawę i ciasto się wybrać.

- No właśnie- potwierdziła Marzena- i mam kogo naciągnąć- dodała rozbrajająco.

- Wiesz- zaczęłam po chwili milczenia- gdyby mnie ktoś teraz zapytał , po co jeżdżę na rowerze, odpowiedziałabym, żeby potem bezkarnie obżerać się słodkościami.

A słodkości były rewelacyjne… na naszej kawiarnianej mapie zapisujemy Czekoladową Lokomotywę, jako miejsce, które można polecić i do którego będziemy wracać.

( a dlaczego lokomotywa?- chyba z powodu muzeum koleiwąskotorowej, które mieści się niedaleko)

                Po kawie i zakupach ruszyłyśmy do domu. Tym razem najkrótszą drogą i z wiatrem. Miałyśmy nadzieję, na jakiś urokliwy zachód słońca, niestety ono schowało się za burymi chmurami.