Świąteczne zdobycze

                W tym roku Dzieciątko doskonale dopasowało się do potrzeb i gustów rodziny. Wszyscy siedzieli zachwyceni pod choinką, ciesząc się ty, co dostali.

Chuda znalazła pod drzewkiem 4 tomy „Pana Lodowego Ogrodu” Grzędowicza i pióro „Parker”. Mnie Dzieciątko obdarowało wymarzoną „Blondynką na Bali” i pełną dyskografią Marka Grechuty.

I o tej dyskografii teraz kilka słów. Wyobraźcie sobie wszystkie 15 płyt Marka Grechuty wzbogaconych o nagrania nie publikowane.  20 godzin fantastycznej muzyki.

Korowód i Kantata w kilku różnych wersjach,  niewydane na płycie piosenki do Sztandarów Hasiora (większość z nich wcześniej słyszałam tylko raz- w czasie koncertu Marka Grechuty w Opolu w 1989 lub 1990 r)  Przy okazji słuchania piosenek do obrazów – „Śpiewające obrazy” z 1981 r. i do Sztandarów opowiedziałam dzieciakom o Hasiorze i jego niezwykłej galerii oraz o obrazach, do których śpiewa Grechuta.  

Od wigilii słuchamy tych płyt i jeszcze nikomu się nie znudziło. Do zbioru dołączona jest niewielka książeczka z ciekawostkami na temat zamieszonych na płytach utworów.

Razem- rewelacja!

„Blondynkę na Bali” też już oczywiście przeczytałam. Jaka jest?

Mniej magiczna niż poprzednie książki. Beata Pawlikowska wydaje się być rozczarowana komercjalizacją Bali i ma problem ze znalezieniem na wyspie prawdziwego życia, nie nastawionego na turystykę. Ale mimo to znalazłam to, co u Beaty tak lubię- refleksje o życiu i podróżowaniu. Tylko brak zakreślacza (chyba został w pracy) sprawił, że jeszcze nie pozaznaczałam tych najważniejszych fragmentów.

Chuda napisze, jak skończy czytać. Na razie, jak widać, czyta. Wszędzie i bez przerwy;)