Sobota w Świdwinie

Gdy wiosną układałyśmy plany rowerowe, to Świdwina w nich nie było. Termin nam nie odpowiadał. Jednak, gdy okazało się, że jeden z planowanych wyjazdów nam nie wyjdzie, zdecydowałyśmy się natychmiast i tak w sobotę zawitałyśmy do Świdwina, by uczestniczyć w II Świdwińskim Maratonie Rowerowym.

Rowery wrzuciłyśmy do samochodu, zabrałyśmy ze sobą znajomego ( a co ma samochód mieć wolne przebiegi) i pojechałyśmy. Czas umilała nam płyta Green Day, bo Gui jeszcze pod wrażeniem łódzkiego koncertu była.

Po godzinie znaleźliśmy się w niedużym miasteczku ( co z tego , że nieduże, skoro i tak kilka razy musieliśmy pytać o drogę, by do Orlika dojechać).

Na miejscu spotkałyśmy wielu znajomych, bo kto by odpuścił kolejne rowerowe święto.

Impreza rozpoczęła się dosyć nietypowo- defilada 200 rowerzystów w asyście orkiestry oraz odegraniem Hymnu Narodowego, co mnie mile zaskoczyło.

Potem wystartowałyśmy. Początkowo Gui mi odjechała, ale poczekała na mnie i jechałyśmy wspólnie podziwiając krajobraz i rozmawiając. A było co podziwiać, bo trasa wiodła malowniczymi wioseczkami ukrytymi wśród pagórków. W wioskach witały nas radośnie uśmiechnięte dzieciaki machające kolejnym kolarzom.

Podziwiałyśmy pola obsiane niebieskim łubinem, zbożem, gryką. Jeziorka z przejrzystą wodą, lasy, bagna. Czasami było bardzo pod górkę, czasami z górki. Ze zdziwieniem stwierdziłam, że zakwitły lipy i pachniały upojnie.

Na punkcie żywieniowym chwilę porozmawiałyśmy z wolontariuszką, która pięknie mówiła o swojej wiosce, zachwalając jej uroki, zwłaszcza trzy cudnej urody jeziorka- jednym z nich zachwycałyśmy się chwile wcześniej, bo przyciągało chłodem i dzikością. Drogą jechał 10-12 letni chłopiec z wielką ryba w siatce. Z duma pokazywał swoje trofeum kolegom.

Z Gui stwierdziłyśmy, że na rowerze czas wygina się i wybrzusza. Raz pędzi, kiedy indziej zwalnia lub prawie się zatrzymuje. Trwa. I my trwamy razem z nim. Dobrze nam się razem gawędziło.

A potem była meta. Wjechałyśmy razem witane aplauzem znajomych. Czekał na nas pyszny posiłek składający się z zupy pomidorowej z ryżem i skrzydełkiem kurczaka, bigosu i udka.

Przed dekoracją wybrałyśmy się jeszcze na basen, bo sponsor „Parkwodny Relax” zafundował nam darmową kąpiel.

Potem dekoracja i do domu. Niestety zabrakło nam czasu na zwiedzenie miasteczka, w którym odbywał się właśnie jakiś świętojański festyn.

Obiecałyśmy sobie, że za rok, jeśli tylko czas pozwoli znów zawitamy do Świdwina i postaramy się go obejrzeć.