Jedziemy nad jezioro

Sobotni poranek, właśnie wtaszczyłam przywiezione ze sklepu zakupy. Głowę mam pełną spraw do załatwienia i rzeczy do zrobienia „przy sobocie”. A tu mąż wyskakuje z tekstem:

- Jedziemy nad jezioro? – zaniemówiłam. Wszystkiego się spodziewałam, ale nie własnej inicjatywy mojego Ślubnego!

- Nie tak zaraz! Muszę przygotować obiad, podgotować pomidory na przecier, ze słoninki zrobić smalczyk. Pomóż mi w kuchni, będzie szybciej.

Ślubny ochoczo wziął się do pracy. Dzięki temu przed jedenastą mogliśmy zapakować kawałki gorącego kurczaka, chleb, trochę owoców i warzyw i ruszyć nad jezioro.

Wybraliśmy się do Kołomącia, bo blisko i dawno tam nie odpoczywaliśmy. Rowery jakby same sunęły, zwłaszcza mój , bo schowana za Ślubnym nie odczuwałam wiatru.  Jechaliśmy trochę ponad godzinę. Na kąpielisku zapłaciliśmy za wejście, rozłożyli koc i mogliśmy rozpocząć leniuchowanie.

No tak, ale leniuchowanie w naszym wydaniu polegało na jedzeniu, godzinnym pływaniu kajakiem po jeziorze i planowaniu dwudniowego biwaku na kąpielisku połączonego z wędkowaniem i zwiedzaniem pobliskich lasów. Po 14.00 stwierdziliśmy, że jeszcze sprawdzimy temperaturę wody w jeziorze- mąż nawet chwile popływał, ja z racji braku umiejętności pływania połaziłam po mieliźnie i … stwierdziliśmy, że dosyć już się nabyliśmy, możemy wracać!

Kąpielisko w Kołomąciu jest popularnym miejscem wypoczynku gryficzan. Czasami można spotkać tu także trzebiatowian, bo leży zaledwie 25 km od Trzebiatowa. Można tu rozbić namiot lub wykupić noclegi w domkach (część to pamiętające poprzednią epokę campingi, część to całkiem stylowe drewniane domki. Całkiem nieźle wygląda krąg ogniskowy i otoczenie niewielkiego baru.  Jest także niewielkie pole namiotowe. Infrastruktura kąpieliska mile nas zaskoczyła w porównaniu z tym, co pamiętaliśmy sprzed… 20 lat! Ślubny zdziwiony był spokojem- nad jeziorem wypoczywało zaledwie kilka rodzin. Wyjaśniłam mu zatem, że w sobotnie południe ludzie zazwyczaj gotują obiad lub sprzątają i robią zakupy. Gdy my już opuszczaliśmy Kołomąć, w kierunku jeziora zmierzało kilka samochodów.

Może nie ma tu luksusów, ale mile spędzić czas. (pod warunkiem, że nie ma się za sąsiadów rozwrzeszczanej grupy dzieciaków).

W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w CzekoladowejLokomotywie na mrożonej kawie, a po południu ja dokończyłam przecier pomidorowy i smalec ze skraweczkami do chleba. Sprzątanie odłożyłam na czas bliżej nieokreślony. Cóż. Dom jest do mieszkania, a nie do sprzątania.