Sobotę rozpoczęłyśmy o ósmej rano kawą z pianką i grzankami. To było prawdziwe celebrowanie poranka. Prowadziłyśmy nasze kobiece rozmowy o zalanej szkole we Wrocławiu i planach matrymonialnych Gui. O kredycie studenckim i ostatniej sesji zdjęciowej Chudej. O przerwie świątecznej i planowanym wyjeździe w góry. O bractwie wczesnośredniowiecznym i kiermaszu świątecznym.
Deszczowa wycieczka rowerowa nad Bałtyk
- Ależ ja się za morzem stęskniłam- westchnęła Gui, gdy już zjadłyśmy wszystkie grzaneczki, a wskazówki zegara niebezpiecznie przesunęły się za 9.
- No to czas ruszać nad Bałtyk.
- Pewnie, choćby wiało i padało...
No w złą godzinę to powiedziała, bo... wiało i padało. Nam to oczywiście nie przeszkodziło w realizacji planu na przedpołudnie. Do Niechorza dotarłyśmy mokre. Krótki spacer plażą, kilka fotek wzburzonego Bałtyku i powrót do domu. Na szczęście z wiatrem. Ależ brakowało mi takiego wypadu z Gui! Jest świetnym kompanem rowerowym, rozmumiemy się bez słów, uzupełniamy się. Wspólna jazda to frajda, nawet jeśli warunki są tak ekstremalne jak tym razem.
Gdy my podziwiałyśmy morze, Chuda uzupełniała dokumentację kredytową.
Po powrocie zaaplikowałyśmy sobie grzane piwo cytrynowe z korzeniami (przyprawę do grzańców mieszam samodzielnie).
Na obiad zaserwowałam wspomniane w poprzednim poście spagetti z sosem rukolowym. Popołudnie spędziłam z Chudą, Gui umówiła się z przyjaciółmi.
Kobiece rozmowy przy robótkach ręcznych
- przychodzę do ciebie ze swoją robótką.- po czym wyłożyła na kuchennym stole pudełeczka, woreczki, słoiczki a w nich korale, bigle, druty, szpilki, czyli zestaw do wyrobu biżuterii.
- Muszę wreszcie wykorzystać te koraliki, by... móc kupić inne.
Rozmawiałyśmy przy tym o książce Elżbiety Cherezińskiej "Korona lodu i krwi". Mamy co do tej pozycji mieszane uczucia , więc dyskusja była na tyle gorąca, że wygnała z kuchni Ślubnego, który na chwilę wszedł sprawdzić, co robimy.
Kobiecy wieczór przy grzanym winie
Koło 19.00 Chuda zainteresowała się, co z kolacją, a raczej z pieczonymi jabłkami.
Posprzątałyśmy więc nasze robótki, wydrążyłam pokaźną ilość jabłek, przygotowałam smakołyk. W tym samym czasie grzałam juz wino z korzeniami, a dziewczyny przygotowywały "seans filmowy".
Zasiadłyśmy we trzy w mojej sypialni, rozłożyły laptop i zajadać się jabłkami, popijając gorące wino obejrzałyśmy "Tajemnicę Zielonego Królestwa". Dziewczyny były na tym filmie w kinie, o czym pisała Chuda (tu) i już wówczas stwierdziły, że koniecznie chcą obejrzeć tę baśń wspólnie ze mną. Miały rację. Nasz śmiech słychać było w całym domu.
A niedzielne przedpołudnie minęło tak szybko... za szybko i znów trzeba się było pożegnać... Następne wspólne pogaduchy w realu dopiero na Boże Narodzenie.
Dobrze, że mamy internet i telefony...
No nieciekawie się wydarzyło, a najgorsze, że sporo pomieszczeń było świeżo po remoncie:/ Ale pani dyrektor jest zaradną i przebojową osobą i na pewno zbierze fundusze na remont. Już ja ją znam :) Pozdrawiam z Wrocka :)
OdpowiedzUsuńMam taką nadzieję, bo Gui polubiła sją nową szkołe.
UsuńBędzie dobrze. Jak po dobroci jej nie dadzą kasy to znając panią dyr. uruchomi swój "dar przekonywania" i dostanie te pieniądze - ręczę :):) A poza tym, cieszę się że akurat ta szkoła się jej podoba :) Jedna z lepszych, a dla mnie w pewnym sensie bardzo bliska :)
OdpowiedzUsuńA co tam znalazło się w tych wydrążonych jabłkach? już myślałam, że poszłyście na piechotę nad morze ... dla mnie to takie nierzeczywiste, ot! stęskniłam się za morzem - powiedziała Gui, i już jest morze; pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńprzepis na jabłka:
Usuńhttp://rozmowki-kobiece.blogspot.com/2013/01/o-urokach-zimy.html
pozdrawiam znad morza
Aaahhhh, cudowny weekend za Wami. Ja dzisiaj łażąc po mieście doszłam do wniosku, że na urlopie deszcz i wiatr mi nie przeszkadza, ale na co dzień to przesada i wróciłam do domu. Za zimno i za sztormowo.
OdpowiedzUsuńBransoletki są przecudne, ale ta jedna jedyna najlepsza! :D