Pracowite Święto Pracy

W ramach majówki w tym roku zostałam w domu z postanowieniem posiania warzyw i pojeżdżenia rowerem. Ale z planami tak już jest, że je życie weryfikuje. W moim przypadku- pogoda. Wstałam o 4.45, ale za oknem było całkowicie ciemno, a niebo zasnuły ciężkie, niskie chmury, z których padał równy rzęsisty deszcz. Psu to oczywiście nie przeszkadzało, więc ze spaceru wróciłam mokra. I tak zamiast oglądać wschód słońca nad Bałtykiem zasiadłam do... kręcenia papierowej wikliny. Postanowiłam, że się nauczę, to się nauczę. Potem zdobiłam naczynia (pudełka na biżuterię i buteleczki na syrop) metodą decoupage. Deszcz nadal siąpił. Przed dziesiątą ustał, ale wtedy należało się spakować na Basztę Kaszaną.

Zdecydowałam, że skoro Chuda umówiła się z dziećmi, to nie możemy ich zawieść i mimo, że Chuda majówkę spędza w Szczecinie (magisterkę pisze i planuje jak wydać dotację na zajęcia dla dzieci w czasie wakacji), to należy się dziećmi zająć. 

O 9.45 powitała mnie ośmioosobowa grupa basztowych wolontariuszy. Dzieciaki szybko zorganizowały się i  gdy ja poszłam obejrzeć rekonstrukcję pochodu pierwszomajowego, one "pilnowały Baszty".

No właśnie- godziny otwarcia wybrałam nieprzypadkowo- założyłam, że jeśli ktoś przyjdzie obejrzeć pochód, to może potem zajrzy do nas. I nie pomyliłam się, ale o tym za chwilę. 

O Grupie Rekonstrukcji Historycznej Nałęcz pisałam już kilkakrotnie. Tym razem nasi miłośnicy historii najnowszej postanowili przypomnieć atmosferę pochodów. Punktualnie o 10.00 sprzed dworca PKP ruszył pochód złożony z milicjantów, pielęgniarek, żołnierzy i "szarych obywateli" Nieśli szturmówki, wykrzykiwali znajome hasła. Na chwilę dołączyłam do znajomych, zapytałam o reglamentację rajstop. którą pamiętam z młodości. Niestety, nie przewidziano rajstop ani wafelków, ani lodów bambino. Nie przeszkadzało nam to wrócić w rozmowach do przeszłości, przypomnieć sobie atmosferę tego radosnego (choć przecież trochę wymuszonego) święta. 

Nim pochód dotarł do Rynku, ja pobiegłam do Baszty, przebrałam się w suknię. Chciałam zabrać dzieci przed Ratusz. Okazało się jednak, że chłopcy postanowili zostać, bo właśnie nadszedł znajomy z dziećmi i chłopcy poczuli się gospodarzami. 

Poszłam więc z dziewczętami, co zaowocowało wizytą grupy fotografów ze Szczecina. Sesja zdjęciowa trwała dobrą chwilę, bo przecież dziewczynki w sukniach,chłopcy w koszulach szyjący własne stroje lub uczący się szycia nie są widokiem codziennym. Potem rozmawialiśmy o ziołach i dzieci umówiły się na zbieranie mleczy, z których jutro będziemy robić syrop.

Dwie godziny szybko minęły. 

Rozpogodziło się, więc przez chwile myślałam, czy nie jechać na działkę. Niestety poprawa była chwilowa. 

Może jutro uda się zrealizować plan?...