"Harda", książka na którą czekałyśmy

Świętosława, matka królów, córka Mieszka I - jedna z najciekawszych kobiet polskiego średniowiecza lub, jak wolą niektórzy, postać fikcyjna. Od początku wiedziałyśmy, że nową powieść Elżbiety Cherezińskiej "Hardą"będziemy czytać z zapartym tchem. Przecież tak było z jej wcześniejszymi książkami o średniowieczu- sagach "Północna droga"(recenzja) oraz  "Odrodzone królestwo". Nasze oczekiwanie miało też osobisty charakter- dla mnie Świętosława ma postać Słowianki Czesławy- czyli Chudej.
Dlaczego? Otóż w 2012 r. w czasie Festiwalu Słowian i Wikingów na Wolinie to własnie Chuda wcieliła się w córkę Mieszka i wystąpiła w pierwszej części wolińskiego przedstawienia. Piękną królewską suknię z tego wydarzenia można kupić: suknia Świętosławy  

Przejdźmy jednak do powieści. Książkę czyta się szybko i z przyjemnością. Kilka błędów językowych i stylistycznych (pojawiają się chyba w każdej książce tej autorki) wyłapuje się tylko na początku, bo potem fabuła wciąga tak, że drobne potknięcia językowe przestają mieć znaczenie. 

"Harda" opowiada o pierwszej fazie niezwykle bujnego życia polskiej księżniczki. Poznajemy dzieciństwo księżniczki na dworze Mieszka. Jej stosunek do matki, macochy oraz rodzeństwa. Cherezińska z ogromną lekkością i poczuciem humoru pokazuje średniowieczne zwyczaje i wierzenia. 

Wspólnie z bohaterami uczestniczyć będziemy w ucztach, pojedynkach, czasem zajrzymy do stajni, a czasem do alkowy. Mniej tu jednak wydarzeń nadprzyrodzonych, duchy nie pojawiają się tak często, jak w poprzednich powieściach autorki. Jedynie siostra Świętosławy, Astryda, miewa czasem wizje i posiada dar, to ona przepowiada Mieszkowi, że jego pomysł trzech ślubów jego trzech córek z panami Północy nie jest dobrym rozwiązaniem. Rozdzielenie młodej Świętosławy z Olafem zaciąży na życiu wszystkich zakochanych w młodym Wikingu sióstr i przyniesie jemu samemu okrutny los.

Nim jednak dojdzie do najkrwawszych momentów powieści główna bohaterka będzie zmagała się z wieloma przeciwnościami, niezapominając nigdy czyją jest córką i jaką rolę wyznaczył jej ojciec.   I choć główną bohaterką jest Harda Pani, to pisarka pokazuje nam niezwykle barwną, nieraz krwawą i okrutną historię początków chrześcijaństwa na ziemiach polskich i skandynawskich. 

Postaci powieści są niezwykle wyraziste, scharakteryzowane z ogromna precyzją. Każda z nich ma swój indywidualny rys, tak by od razu ją pokochać lub znienawidzić. 

Przeczytanie Hardej zajęło mi jeden deszczowy izerski dzień i cieszyłam się, że mam ze sobą także drugą część cyklu" "Królową", ale o niej opowiem w następnym poście.