Pomarzyć o lecie...

https://www.itaka.pl/

Mamy środek zimy, zaczynamy tęsknić za słońcem, ciepłem i długimi dniami. Można z tej tęsknoty pojechać nad morze i biegać boso po lodowatym piachu, jak ja ostatnio lub puścić wodze fantazji i … zaplanować wakacje. Czemu o tym piszę? Ano znad morza wracałam pociągiem IC pełnym kuracjuszek. Wypoczęte, zadowolone starsze panie prześcigały się w opowieściach jakie to są zadowolone z obsługi, jedzenia, zabiegów. Ech, jakby to miło było, żeby przez kilka dni ktoś mi ugotował, podał do stołu, pozmywał...
Jedna z współpasażek dodatkowo raczyła nas opowieściami o egzotycznych wycieczkach, na które oszczędza cały rok.

https://www.itaka.pl/

Zdjęcia z Maroka ( „w listopadzie my były i w basenie się kąpały”, „o a tu na wielbłądzie siedzę, moje kumpele nie chciały, ale jo usiadła” - pani z Poznańskiego była) , z Hiszpanii ( „chciałach do Portugalii jechać, ale drogo było, to my do Hiszpanii pojechały, a Portugalia będzie wiosną”). Podobały mi się opowieści tej prostej kobiety, korzystającej z ofert last minute i nigdy nie będącej pewną, gdzie spędzi następny tydzień. Choć, podobnie jak Gui, chyba wolę mieć wszystko bardziej zaplanowane, więc prędzej korzystałabym z ofert first minute. No jak widać, nie sposób nie myśleć o dalekich podróżach.

Wróciłam do Domku pod Orzechem, otworzyłam laptop i wyszukałam wakacyjne oferty biur podróży.Wyświetliła się strona biura podróży Itaka .

 Zaczęłam oczywiście od Maroka, choć Afryka niekoniecznie mnie ciągnie, ale... zobaczyć Marrakesz? W sumie całkiem w zasięgu ręki i kieszeni- 8 dni dla jednej osoby to równowartość  mojej miesięcznej wypłaty. No tak, ale upały mnie nie kręcą, choć opis oferty pobudza wyobraźnię. 

https://www.itaka.pl/

Co innego taka Irlandia. Całkiem niedawno przypomniałam sobie pewną piosenkę, której uczyliśmy się w szkole podstawowej. Było tam coś o wrzosach, łąkach, zieleni i tęsknocie za Irlandią. Pamiętam, że melodia i słowa tak chwytały za serce, że aż się chciało rzucić wszystko i jechać do Irlandii ( a jak się jeszcze przeczytało kilka książek Bidwella, to już całkiem). Ileż to razy przeglądałam albumy, czytałam reportaże, podziwiałam zdjęcia skał wystających z morza, zielonych pastwisk, tajemniczych zamków. A pod nosem nuciłam sobie irlandzką balladę:

 Na taką wycieczkę musiałabym jednak oszczędzać trochę dłużej. 

https://www.itaka.pl/

To jak już tak sobie marzymy, to został jeszcze mój ukochany Bornholm, najlepiej w połączeniu z zwiedzaniem Danii i Szwecji, ewentualnie  inna kraina trolli, czyli Norwegia.

Cóż... marzenia dobra rzecz. A Wy gdzie byście pojechali? 

P.S. Drogie dzieci, jeśli przez przypadek przyszło wam do głowy, że można by nam zrobić taki prezent na nasze 50 urodziny (zamiast uroczej alpaki) to pamiętajcie, że w pakiecie, któreś z was, (albo każde po trosze) musiałoby poświęcić część swojego urlopu na doglądanie naszego zwierzyńca, który do lata powiększy się o kilka gatunków stworzeń dużych i małych ;)