Skarby na Prochowej

Pamiętacie spacer sprzed kilku tygodni na Prochową(klik)? Pisałam wtedy, że jeszcze do tej wycieczki wrócę. Korzystając z miarę znośnej pogody – nie padało, temperatura oscylowała w granicach 2-3 stopni, tylko wiało strasznie! - wyciągnęłam Gui i Wojtka na skałki. Jako cel podałam wykopanie czegoś, co poprzednio zostawiłam.

Skały

Nim jednak dotarliśmy do miejsca, które zapamiętałam z poprzedniego razu, pokazałam dzieciom urocze skałki, na które oboje ochoczo się wspinali. Podziwiali okolice , obserwowali mchy i przede wszystkim przerosty kwarcu w skale łupkowej. Łupki też nie są tu typowo szarozielone, ale rudo-czerwone, jakby zabarwione rudą. Widziałam entuzjazm w oczach zarówno mojego nastolatka, jak i Gui. Po kilku minutach dotarliśmy do wypiętrzenia, pod którym zostawiłam poprzednio swoje „skarby”- kawałki ceramiki, prawdopodobnie pochodzącej z XIX w.

Tym razem jednak miałam plecaczek, a w nim rękawice robocze i mała łopatkę. Wojtek z ogromnym zaangażowaniem wydobywał kolejne kawałki porcelany oraz glinianych dzbanków i doniczek. Po chwili do kopania dołączyła i Gui. Poza kolorowymi fragmentami, które zauważyłam poprzednim razem, znaleźliśmy trochę dodatkowych elementów glinianego garnka. Najciekawszym jednak moim zdaniem kawałkiem było pół ceramicznej misy z niebieskim wzorem. Wzór nie jest ani wymyślny, ani kunsztowny, zaś misa wykonana jest za pomocą koła garncarskiego, co może świadczyć o jej XIX w. rodowodzie.

Kopalnia Maria-Anna

Potem namówiłam moje towarzystwo, by dotrzeć do kopalni Maria-Anna, która znajduje się w pobliżu. Jakoż za chwilę podziwialiśmy wielkie dziury w ziemi, będące pozostałością po XVIII-wiecznej kopalni kobaltu. Maria -Anna w okresie swojego rozkwitu miała złoża o głębokości 110 m.

 To dzięki tej kopalni w Przecznicy rozwijał się przemysł. Istniała fabryka farby kobaltowej. O wielkości złoża świadczy fakt, że produkowano tu 10% europejskiej produkcji farbki wykorzystywanej w włókiennictwie,szklarstwie, ceramice i przede wszystkim jako tzw. farbka do prania (czy ktoś jeszcze pamięta technikę wybielania prania farbką do prania? Babcia Kasia tak jeszcze bieliła pościel) Przyglądając się skorupie znalezionej pod skałą, zastanawiałam się, czy była malowana właśnie przecznicką farbą i czy ten barwnik wykorzystywano w niedalekim przecież Bolesławcu.

Do domu wracaliśmy przy bardzo silnym wietrze, marząc o kawie i faworkach. Wojtek zażyczył sobie gorącej czekolady.

Gry towarzyskie

Popołudnie spędziliśmy, grając w gry towarzyskie, gdyż pogoda całkiem się załamała i zaczęło padać.  W ruch poszły warcaby, a otem kartki i długopisy. Graliśmy w okręty, kropki i kreski, państwa, miasta. Nim się obejrzeliśmy nadszedł wieczór.
Edit.
Po feriach, gdy w domu znów zrobiło się cicho, zebrałam dwutygodniowe notatki w formie e-booka. Można go pobrać klikając link:Ciotka w opałach lub w okładkę po prawej stronie. Każda zebrana w ten sposób złotówka przybliża mnie do wydania powieści.