Spokój pod orzechem

Pod orzechem czas wyznaczany jest przedwczesnym dojrzewaniem owoców. Ledwo uporałam się z późnymi czereśniami, nadszedł zbiór wiśni. Skończył się sezon poziomkowy, w chruśniakach zaczerwieniły się słodkie maliny, a na zboczach aż czarno od jagód. Z niepokojem przyglądam się śliwom i jeżynom, czy one także śladem wcześniejszych kuzynek chcą dojrzeć w lipcu?

Piwnica zapełnia się słoikami, butelkami, gąsiorami, a ja praktycznie codziennie zbieram, czyszczę, mieszam, smażę, wekuję, zalewam alkoholem lub nastawiam wina i lemoniady. Suszę kolejne zioła i owoce na zimowe napary.
Na wszystko mam czas, mogę celebrować powolne dochodzenie owocowych marmolad, wybierać najbardziej odpowiednie dni do zbioru, płynąć z czasem.
W sobotę po całotygodniowym pobycie w Gierczynie wyjechali moi cudowni goście. Pozostawili po sobie masę zdjęć i wspaniałe wspomnienia niespiesznego picia kawy, kofoli lub wina przed domem, rozmów, wspólnych obiadów, kolacji i spacerów. Dzięki nim kociaki płynnie oswajały się z domem, bo Agatka jest prawdziwą kocią mamą. Maluchy nie mogły narzekać na brak pieszczoty, którą otrzymywały zawsze, gdy się tego domagały, a Gringo nie czuł się odtrącony i zazdrosny. Teraz cała trójka spędza czas ze mną, co sprawia, że czasem mam na kolanach dwa koty i... psi łeb, bo przecież nie można nikogo pominąć. Z przyjemnością, a nawet pewnym rozczuleniem patrzę, jak Gringo wylizuje kociaki, a one cierpliwie poddają się tej psiej pieszczocie.

Oczywiście są przy tym małymi psotnikami, które wszędzie wlezą i nie uznają świętości. Póki co jednak nie doszło do wielkich szkód, najwyżej mam większy bałagan, gdy zwierzaki dorwą się do kawałka folii lub skrawka gazety.

Nim się obejrzałam obrodził groch i zaczęła owocowanie fasolka a pod wielkim liśćmi dyniowatych zauważyłam pierwsze cukinie. Nie mogę uwierzyć, że w połowie lipca będę siała warzywa poplonowe- jesienną sałatę, roszponkę i rukolę. Tylko żeby wreszcie spadł deszcz, bo codzienne bieganie z konewką, po tym jak zapowietrzył mi się wąż w studni gospodarczej nie jest moim ulubionym zajęciem. Sielanka? Tak. Niczym niezmącony spokój, który po prostu trwa i trwa... 

Czy jeżdżę na rowerze? Tak. Do lasu z psem, bo Gringo uwielbia biegać.

Ale to już inna historia.