Kochaj siebie, realizuj marzenia

Przy okazji dzisiejszych walentynek będzie tekst przewrotny o miłości własnej. Nie, nie zamierzam nikogo namawiać do narcyzmu, któremu blisko już go egoizmu i egocentryzmu, choć odrobina zdrowego egoizmu też jest w życiu ważna. Jestem już w tym wieku, że z racji doświadczeń i przeżytych lat daję sobie prawo do wymądrzania się (choć ci, którzy znają mnie od wielu lat wiedzą, że zawsze miałam potrzebę wyrażania własnego zdania, ale też często się z moim zdaniem liczyli)

Pokochaj swoje niedoskonałości 

Moje życie pokazuje, że po pierwsze warto zaakceptować siebie i po prostu kochać się takim jakim się jest. Nie ma sensu narzekać na to, czego zmienić się nie da, czyli na przykład na niski wzrost, płaski biust, czy brodawkę na nosie. Ba z tych drobnych niedoskonałości można zrobić atut, bo przecież filigranowa figura sprawia, że ciągle wyglądam młodziej niż wskazuje pesel, a brodawka na nosie przybliża mnie do dziecięcego marzenia, by być... wróżką ( no dobra z brodawką to najwyżej czarownicą, ale zawsze coś!)

Wiem, że łatwo napisać, gorzej wykonać. Jeśli jednak patrząc w lustro widzimy tylko niedoskonałości, to i trudno je zaakceptować. Lepiej więc codziennie rano do lustra się uśmiechnąć i zobaczyć w nim kogoś, kogo się lubi, czyli siebie. Skoro już się zaakceptujemy, to możemy się polubić a nawet pokochać. A wiadomo, że jeśli się kogoś lubi lub kocha, to chce się dla niego jak najlepiej. Skoro zaś ten ktoś to ja we własnej osobie, to mogę sobie przygotowywać drobne niespodzianki i przyjemności oraz dbać o dobre samopoczucie.

 

Nie bój się marzyć 

zakochani

Gdy byłam mała, często uciekałam w marzenia Pozwalały mi one przetrwać niełatwe dzieciństwo. Marzenia miałam różne. Od bycia wróżką, o czym było przed chwilą, do podróży w nieznane. Najbardziej prozaiczne marzenie dotyczyło rodziny i wykonywanego zawodu. Odkąd pamiętam, chciałam mieć spora kochającą rodzinę i temu podporządkowałam 20 lat mojego życia. Wspólnie z Ślubnym (który też był wymarzony- za mundurem panny sznurem itp.) staraliśmy się stworzyć ciepły dom naszym dzieciom. Trudka lepiej czytała po niemiecku niż po polsku. Starość zaczyna się, gdy przestajesz marzyć Tę maksymę bardzo lubię, dodając do niej własne spostrzeżenie, że wiek ma tylko ciało, ważne, by dusza była młoda. A o młodość duszy dbamy przez miłość własną, pozytywne myślenie i realizowanie nawet zupełnie szalonych marzeń (jedynie owocem jogobelli trudno zostać)
Czy nam się udało mogą powiedzieć tylko te nasze dorosłe już dzieci. Zawód przez lata też wykonywałam ten wymarzony- od dzieciństwa uczyłam misie i lalki, a nawet młodszą siostrę. A gdy dzieci wyrosły i już nie potrzebowały tyle mojego starania przyszedł czas na resztę marzeń, nawet tych najbardziej nieprawdopodobnych jak przejazd rowerem przez Polskę, czy zamieszkanie na końcu świata. Z wszystkich swoich marzeń nie zrealizowałam tylko jednego, o czym często wspominam- nigdy nie nauczyłam się mówić po niemiecku, co oznacza, że czas o tym pomyśleć, wszak mieszkając przy samej granicy aż prosi się mówić i czytać w języku sąsiadów i przodków- babcia.