Jak udaremniliśmy wielką ucieczkę

Nasze stadko

Pamiętacie sceny podkopu z „Jak rozpętałem II wojnę światową?” Tę piosenkę śpiewaną w czasie podkopywania i próby jasełek, by nie było słychać pracujących pod ziemią albo wynoszenie "urobku"?  A tunel z „Hrabiego Monte Christo” kojarzycie? Sceny z obu filmów stanęły mi przed oczyma, gdy pewnego wiosennego dnia odkryłam podkop, najprawdziwszą dziurę w ziemi wykopaną w celu ucieczki. Jak? Gdzie? O tym a chwilę.

Nasze nowe kurczęta 

Zacząć należy od początku a zatem, przedstawiam Wam bohaterów naszej dzisiejszej tragifarsy: oto... KURY! Sztuk 15 i kogut. Dobrze czytacie, piętnaście. Dwa tygodnie temu pojechałam na targowisko w Mirsku i gdy już prawie zwątpiłam, ze dostanę młode nioski, zauważyłam półciężarówkę, w której dwóch rezolutnych młodzieńców pilnowało klatek z kurkami. Ależ mieli wybór! Kurki w wielu kolorach, gatunkach i do tego perliczki. Niestety, z perliczek zrezygnowałam, choć ręce mi się do nich rwały, ale Ślubny nie byłby zachwycony, gdybym mu zakomunikowała, że ma szykować nowy wybieg dla perliczek. 

Skupiłam się na wyborze młodych kur, kurcząt prawie. Po dłuższej chwili wybrałam pięć – szarą, czarną z piórkami opalizującymi na zielono, czarną z białymi plamkami, beżową i beżową z czarnymi piórkami. Kurczęta zapakowane zostały do dwóch kartonów i młodzieniec uprzejmie zaniósł je do mojego auta.

Początkowo młode niechętnie wychodziły, ale powolutku zaczynają się oswajać z otoczeniem. Moją ulubienicą jest Duch- szara kurka, która zlewa się z szarym tłem kurnika. Jest najodważniejsza i pierwsza zaczęła wychodzić do woliery.

Wielki podkop

I tak dotarliśmy do miejsca akcji, którym jest wspomniana wcześniej woliera. Kiedyś już wspominałam, że jesienią trzeb było wzmocnić ogrodzenie, bo podkopywał nam się kot sąsiadów. Tym razem sprawa była zupełnie innego rodzaju... Otóż mieszkanki kurnika samodzielnie, przy użyciu dostępnych narzędzi, czyli dziobów i pazurków, wykopały półmetrowej głębokości dół i zaczęły podkopywać się pod 20 cm belką! Podejrzewam, że gdybym nie zauważyła podkopu, to za kilka dni nasze kury biegałyby na wolności!

Na szczęście w porę zareagowaliśmy i Ślubny udaremnił wielką ucieczkę wkładając w dziurę ogromny głaz.

Kastracja kota

A jak już zaczęliśmy zwierzęcy temat, to trzeba zanotować, że mój ulubieniec rudy Mimi został wykastrowany. Zabieg polega na usunięciu jąder i wykonywany jest pod znieczuleniem.  Dzięki kastracji mamy pewność, że Mimi nie nie będzie się rozmnażał, więc może żaden kolejny bezdomniak do nas nie trafi. Kastracja zmniejsza też ryzyko wielu chorób, a co za tym idzie wydłuża czas życia naszych małych przyjaciół. Mamy też nadzieję, że kocisko przestanie się tak włóczyć po nocach i spędzać poza domem po dwie doby (czym ostatnio o mało nie przyprawił Ślubnego o zawał) Zabieg rozpoczął się o 12, a już popołudniu Mimi dokazywał, jakby nic się nie stało. I jak widać na zdjęciu, nadal uwielbia moje towarzystwo.(Ciekawie o kastracji można przeczytać tu)

Z życia koźląt

Koźlęta rosną jak na drożdżach. Zaopatrzyłam je w obróżki, bo są już zbyt ciężkie, by je nosić, gdy gdzieś się zakręcą i nie mogą trafić do koziarni. Teraz mogę je złapać za obróżkę i doprowadzić do domu.

Gringo i przyjaciele

Gringo (bo przecież nie sposób nie wspomnieć o najwierniejszym zwierzaku) odwiedził ostatnio weterynarza, nadszedł czas powtórzenia szczepienia przeciw wściekliźnie. Przy okazji został zaszczepiony przeciw parwowirozie oraz zważony. W ciągu roku przybyło mu aż 10 kg! Waży teraz 18 kg. Przyznaję, że gdy się do mnie przytuli albo chce leżeć na kolanach, to czuję ten ciężar. Nasz słodziak zapałał wielką miłością do kurczaków. Przez pierwsze dwa dni praktycznie nie wychodził z kurnika stojąc przy drzwiach i nasłuchując. Gdy kurczęta zaczęły wychodzić, siedzi przy drzwiach woliery i pilnuje. Bardzo chciałby się z kurkami pobawić, ale ponieważ nie może wejść do środka, biega wokół, poszczekując.

I ostatnia wiadomość ze świata zwierząt: Ślubny chyba dojrzał do wybudowania klatek dla królików!