Kamienica, borówki, jagody i dalekie widoki

Patrząc w dal...

Kamienica zaprzątała moją głowę już od początku lata. Najpierw liczyłam, że przyjedzie moja siostra i wdrożymy w życie nasz sekretny plan, potem zbierałam owoce i zioła. Wreszcie, gdy nadszedł czas borówek, wiedziałam , że trzeba odwiedzić tę piękną górę.

Droga na Kamienicę

Pogoda zapowiadała się przyjemnie jesienna, z lekko zamglonym horyzontem, ale stosunkowo wysoką temperaturą i bez wiatru. Spakowałam swoje małe wiaderka do zbioru owoców leśnych i wsiadłam na rower. Tym razem nie zabrałam ze sobą Gringo, nie chcąc narażać go na bieganie po asfalcie.

Panorama Pogórza Izerskiego z Kamienicy

 Szybko pokonałam trasę z Domku pod Orzechem do Czterech Dróg ( o ile można szybko wjechać pod górę o nachyleniu kilkunastu procent). Na rozdrożu pod Kowalówką pracował ciężki sprzęt leśny. To tu pierwszy raz pomyślałam, że dobrze zrobiłam zostawiając mojego kundelka w domu. Rowerem podjechałam do podnóża Kamienicy. Od tego momentu trzeba go było pchać. Z tego tez powodu został w połowie drogi oparty o drzewo, a ja wspięłam się na szczyt.

Stanęłam twarzą w stronę polany szczytowej pokrytej jagodziskami i...

NIE JESTEM SAMA NA KAMIENICY!!!! 

Na szczytowej polanie

Pierwszy raz zdarzyło mi się, że w tej części Gór Izerskich, w tej dzikiej głuszy, gdzie nie ma szlaków turystycznych i tylko wtajemniczeni znają sekretną ścieżkę zobaczyłam człowieka. Przez moment patrzyliśmy na siebie równie zaskoczeni, a potem każde zajęło się tym, co na Kamienicy robi się najlepiej: kontemplowaniem widoku. 

Dalekie obserwacje z Kamienicy

Ilekroć siedzę na głazach pod wysokim niebem i patrzę w dal, próbuje ogarnąć miejsca, które majaczą na horyzoncie. Z tymi bliższymi nie mam problemów, znam je doskonale z licznych wycieczek rowerowych, ale hen na tle błękitu? Jak daleko jest to ledwo majaczących konturów, zlewających się z chmurami? 

Goerlitz, Zgorzelec, Boxberg

Zdaję sobie sprawę, że przy korzystnych warunkach atmosferycznych można dojrzeć obiekty odległe o prawie 100 km. Z dzieciństwa pamiętam, jak tato polował na widok Tatr z różnych miejsc w Beskidach.

Nie zabrałam ze sobą mapy, bo w sumie i po co, skoro tę drogę w Górach Izerskich znam na pamięć, nie mogłam więc na gorąco swoich przypuszczeń i domniemań sprawdzić. Zrobiłam kilka zdjęć na różnym zoomie, mając nadzieję, że przynajmniej część będzie na tyle wyraźna, by dopasować miejsca do mapy.

Gryfów i Zamek Gryf

Grodziec?

W domu udało mi się wyostrzyć w programie kilka fotek na tyle, by wrzucić je na forum Gór Izerskich z pytaniem, czy dobrze rozpoznałam miejsca. Nie zawiodłam się na forumowiczach. Po chwili już wiedziałam, że w lewej części panoramy majaczy Goerlitz i Zgorzelec, a hen na horyzoncie widać... elektrownię Boxberg, odległą od Kamienicy o 85 km. To ta sama, której obłoki pary widać wieczorami z Kufla ( a mnie przez długi czas wydawało się, że to kominy Turowa, które są jednak bardziej na zachód i widać je czasami w obniżeniu za Sępią Górą)

Środek widoku zajmują wioski Pogórza oraz Zamek Gryf i Gryfów, przy czym z tej perspektywy wzgórze zamkowe wcale nie wyróznia sie i gdyby nie widoczne na szczycie ruiny zamku, można by go zupełnie nie zauważyć. 

Wschodnia część panoramy opanowana jest przez Krainę Wygasłych Wulkanów. Widać Góry Kaczawskie wraz Pogórzem, Ostrzycę i Grodziec. Jeżdżąc rowerem po Górach Izerskich warto zajechać i w okolice Kamienicy, a nie podjeżdżać tyloo na Stóg Izerski i do Chatki Górzystów.

Na torfowisku wysokim w Górach Izerskich

Borówka brusznica

Na Kamienicy mogłaby siedzieć godzinami, jednak tym razem nie miałam tyle czasu, bo przecież zaplanowałam zbieranie czerwonych borówek. Zeszłam więc do mojego jednośladu i wróciłam do Czterech Dróg. To tam, w stromę Kowalówki rozciąga się torfowisko wysokie z licznymi krzaczkami borówki brusznicy oraz borówki jagody. W odróżnieniu od ubiegłego roku, gdy torfowisko było całkiem suche, tym razem gdzieniegdzie było wilgotno, a rosnąca tu wełnianka wyglądała całkiem zdrowo. Zebrałam dwa litry borówek, wsiadłam na rower i zjechałam karkołomnym, wyboistym zjazdem na górny asfalt. Wybrałam ten wariant, gdyż jest szybszy niż trasa przez Płokę, którą zazwyczaj wracam z Kamienicy, a ponadto przyznam w sekrecie, że miałam ochotę na chwilę tego szaleńczego pędu i wysokiej adrenaliny, jaką daje ów zjazd. 

A na sam koniec znalazłam jeszcze kilka ślicznych prawdziwków. 

To była owocna wycieczka! 

A z borówek powstał dżem borówkowy do mięsa :)

Inne moje wejścia na Kamienicę:

Siostrzana wycieczka

Wędrówka w starym stylu

Punkty widokowe