Domowe słodycze- pastyła owocowa

O mojej słabości do słodyczy wiedzą wszyscy i pewnie niejedna anegdota już postała na temat zjadanych przede ze mnie czekoladek i żelków. Choć zdaję sobie sprawę, że to niezdrowo, to na tym polu przegrywam z własnym łakomstwem. Co jakiś czas staram się oszukać zamiennikami typu suszone i świeże owoce albo pieczone w domu ciastka o mniejszej zawartości cukru. Pewnie zauważyliście, że piekę  czasem naprawdę dziwne łakocie. Tym razem jednak odkryłam chyba domową słodycz, która zadowoli moją potrzebę podgryzania. Mowa o pastyle.

Czym jest pastyła?

Pastyła, to zgodnie z wikipedią rosyjski smakołyk przygotowywany z owoców, miodu i orzechów. Wiele lat temu (jakieś 40) mój tato wybrał się na wycieczkę "Pociągiem Przyjaźni". Z tego wypadu oprócz ogromnej ilości wrażeń (a mój tato był niesamowitym gawędziarzem) , przywiózł sporo regionalnych smakołyków. To wtedy poznałam smak kaki. Jednak największym zaskoczeniem była "słodka kiełbasa". Więcej o niej możecie przeczytać w artykule na Sputnik Polska. Najprostszą pastyłą można by nazwać lepką żelową pozostałość po smażeniu powideł. W dzieciństwie uwielbiałam wyjadać ów owocowy żelek ze ścianek garnka.

Jak przygotować pastyłę

Pastyła w moim wykonaniu zrobiona jest z owoców a nie z soku, ograniczyłam też ilość cukru. Najlepiej przygotować smakołyk z owoców z dużą ilością pektyny, czyli jabłek, wiśni, śliwek. Do przygotowania swoich słodyczy wykorzystałam ostatnie w tym roku jabłka, mrożone wiśnie i maliny, owoce dzikiej róży, a także powidła śliwkowe.

Owoce przygotowujemy tak jak na dżem lub powidła. Stawiamy na piecu i na wolnym ogniu smażymy, pod koniec dodając cukier według upodobania (ja staram się jak najmniej) . Istotą przygotowania pastyły jest długie smażenie owoców, tak by bardzo mocno odparowały, ale nie przypaliły się. Gdy owoce stanowią już jednolitą, bardzo gęstą papkę zdejmujemy je z ognia. Masę rozsmarowujemy cienką warstwą na dużym płytkim talerzu.

Talerz odstawiamy w ciepłe, suche miejsce do całkowitego odparowania i wysuszenia. Do suszenia pastyły idealnie nadaje się tzw. dochówka w naszym gierczyńskim piecu. Z braku tejże można pastyłę rozsmarować na folii spożywczej i suszyć w piekarniku lub suszarce do grzybów.
Pastyła jest gotowa, gdy przestaje się kleić.  Najtrudniejszym momentem jest odczepienie żelowego plastra od talerza. Wystarczy jednak odrobinę go podgrzać, by żelek odkleił się. Plaster kroimy na mniejsze kawałki ( u mnie są to paski o szerokości 2 cm zwinięte w ruloniki), wkładamy do puszki lub słoika, szczelnie zamykamy i już. Jeśli ktoś lubi więcej słodkości, może otoczyć pastyłę w drobnym cukrze.
Wersję podstawową z samych owoców można wzbogacić smakowymi dodatkami. Świetnie smakuje jabłkowo-malinowa z imbirem.
Przyznacie, ze jest to ciekawa alternatywa do sklepowych słodyczy. Całkowicie naturalna o owocowym smaku i konsystencji  twardych żelków.

Pastyła owocowa

Interesują Was domowe słodycze? Zapraszam po inne przepisy:
Naturalne żelki
Ciasteczka z kurkumą
Batoniki wielozbożowe

Podobał Ci  się post? Udostępnij go lub postaw mi kawę