Wigilia i święta w górach

Grudniowa kawa przed domem 

Białe Święta Bożego Narodzenia... któż o nich nie marzył. Dla wielu marzenie to było nierealne, jednak ci, którzy zdecydowali się na spędzenie świąt w górach, mogli liczyć na odrobinę białego puchu. A jak było w Domku pod Orzechem?

Wigilia w Domku pod Orzechem

Lampiony ze słoików

Padający od kilku dni deszcz zapowiadał fiasko naszego szalonego planu przyszykowania kolacji wigilijnej przy ognisku. Musiałam liczyć się z innymi wariantami i reorganizować menu wigilijne. Ku naszemu zaskoczeniu i wielkiej uldze 24 grudnia deszcz ustał, a w południe zaświeciło słońce. Mogliśmy praktycznie cały dzień spędzić w ogrodzie. Przygotowaliśmy ognisko, rozstawiliśmy świece i lampiony. Gdy wczesnym popołudniem odwiedzili nas sąsiedzi z życzeniami, ognisko już płonęło. Porozmawialiśmy chwilę, złożyliśmy życzenia i … poszłam obrządzić moje zwierzaki. Podzieliłam się opłatkiem z kozami i kurami, a potem zaczęliśmy wypatrywać pierwszej gwiazdy, która pojawia się zazwyczaj tuż po 16.00. Niestety, znad Karkonoszy nadciągnęła lekka mgła, która uniemożliwiła obserwację. Nadal jednak było przyjemnie i bezwietrznie.

Menu wigilijne

Ognisko

Ognisko wymagało nieco innego spojrzenia na tradycyjne potrawy wigilijne, a że było nas tylko dwoje, nie było sensu przygotowywać wielu potraw. Cóż zatem znalazło się na naszym wigilijnym stole?
Dania wigilijne z ogniska:

• dwa rodzaje pierogów: z kapustą i grzybami oraz z fasolą z majerankiem podsmażane nad ogniskiem w woku;
• kapusta z grzybami z woka;
• pstrąg w folii pieczony na kamieniu;
• barszcz czerwony podawany w kubkach termicznych.

Na deser podałam tradycyjną śląską moczkę, pierniki i ciasteczka z makiem oraz grzane wino.

Wieczór kolęd w Leśnym Kurorcie

Na wieczór prognozy pogody zapowiadały deszcz, zdążyliśmy odpakować prezenty świąteczne: Ślubny dostał szczoteczkę soniczną a ja zestaw do produkcji sera, uprzątnęliśmy stół i gdy znosiliśmy koce, spadły pierwsze krople dżdżu. Na wieczór zostaliśmy zaproszeni do Leśnego Kurortu, gdzie Daniel, nasz sąsiad, dawał koncert skrzypcowy. W kameralny gronie gospodarzy i gości pensjonatu spędziliśmy kilka godzin najpierw słuchając kolęd w wykonaniu Daniela, a potem prowadząc liczne rozmowy o literaturze, rodzinie i planach na przyszłość.

Morsowanie w Kwisie

Pierwszy dzień Świat Bożego Narodzenia obudził się zapłakany i szary. Miałam w planie wybrać się nad mój strumień i tylko czekałam na dogodny moment, gdy będzie padać mniej. Koło południa zadzwoniła Ewa z Domku na Górce z propozycją wyjazdu do Świeradowa i kąpieli w Kwisie na wodospadzie. W ciągu paru minut byłam gotowa do wyjścia. Chętnych do kąpieli w lodowatej wodzie było czworo, a dla mnie było to pierwsze towarzyskie morsowanie, dotychczas moczyłam się samotnie. Przyznaję, że w grupie raźniej i świetnie się bawiliśmy, wzbudzając zainteresowanie nielicznych spacerowiczów. Ta kąpiel uzmysłowiła mi jednak że powinnam zaopatrzyć się w buty do morsowania, bo o ile dno swojego potoku znam doskonale, o tyle tu nie czułam się komfortowo, nie wiedząc na co nadepnę.

A gdzie śnieg? Ano … spadł w nocy, ale o śnieżnym spacerze będzie w kolejnym poście.

Przyznacie, że mam super czapę :)