"Ludzie i krowy" oraz inne nowości wydawnicze o zwierzętach

Odkąd mieszkam na wsi i opiekuję się całkiem pokaźnym stadkiem zwierzaków, częściej niż wcześniej sięgam po książki ze zwierzęcymi bohaterami. I przyznam, że czytanie ich przynosi mi niekłamaną przyjemność. Po jakie książki sięgnęłam ostatnio? Zapraszam na recenzje!

Ludzie i krowy

Zaczniemy od przedpremierowego tytułu, który wpadł w moje ręce dzięki współpracy z „Duże Ka”. Prosty a wymowny tytuł: "Ludzie i krowy" od razu wpadł mi w oko i pobudził wyobraźnię, a okładka urzekła. I powiem Wam, świetnie się bawiłam, czytając o przygodach Ignasia, który uczył krowy czytania i pisania, po tym, jak jego nauczycielka stwierdziła, że szybciej krowy nauczą się czytać niż siedmiolatek. Jeśli do tego dodamy kilku zakręconych naukowców zoologów, zachłannego producenta  oraz sporą wiejską społeczność, otrzymamy zabawną, ciepłą opowieść o miłości ludzi do zwierząt. Przewracając kolejne kartki książki, przekonywałam się, że nie tylko ja gadam ze swoimi kozami, prowadzę dialogi z kurami, kotami i psem. A już w krowach, będących pełnoprawnymi bohaterkami tej powieści, zakochałam się od pierwszej strony. Powieść "Ludzie i krowy" Andrzeja Piechockiego polecam wszystkim, którzy kochają wieś, mienią się miłośnikami zwierząt i lubią książki z pogranicza realizmu magicznego. 

Sekretny język kotów

Po ogromnym sukcesie "Sekretnego życia drzew" i kilku innych podobnych książek można mówić o wysypie publikacji ze słowem sekretny w tytule. Przyznaję, że dałam się na to złapać i gdy zobaczyłam „Sekretny język kotów” Susanne Schotz pomyślałam, że to będzie świetna lektura. Niestety, świetna nie była, najwyżej przeciętna.

Autorka, będąca z zawodu językoznawcą, zabrała się za kocie miauknięcia z punktu widzenia fonetyki. Z jednej strony obserwowała swoich pupili w różnych sytuacjach życiowych i o nich opowiada w książce, z drugiej, pokusiła się o zapis fonetyczny wszystkich dźwięków wydawanych przez jej koty.

Jako polonistka wykształcona na "Fonetyce dla nauczycieli" Rocławskiego mogłam porównać swoją wiedzę z tym, co zapisała w swoich obserwacjach autorka książki. I tyle. Przyznam ze smutkiem, że książka nie spełniła moich oczekiwań i niczego nowego nie wniosła do mojej wiedzy o kotach, bo codziennie obserwując swoje trzy kociaki, znam ich mowę ciała i potrafię rozpoznać każde miauknięcie.

Opowieści o zwierzętach, które zmieniły świat

 51 opowiadań o niezwykłych zwierzętach pojawiło się w mojej biblioteczce z myślą o małolatach, które przyjeżdżają do Domku pod Orzechem. Książka "Opowieści o zwierzętach, któe zmieniły świat"  Wydawnictwa Znak przeznaczona jest dla dzieci w wieku 9-12 lat, choć niektóre z opowiadań można przeczytać i młodszym pociechom. Krótkie teksty z barwnymi, ale prostymi ilustracjami spodobają się dzieciom, zwłaszcza, że mówią o zwierzęcych bohaterach, aktorach,  lub zwierzętach które w znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju nauki. Na kartach książki pojawiają się tak znane czworonogi jak radziecka Łajka, Biełka i Striełka czy Hachiko. Mnie najbardziej zainteresowały jednak historie zwierząt laboratoryjnych, bo ukazuje, jak zmienia się nasz sposób patrzenia na zwierzęta w ostatnim czasie.

Jako polonista, zwróciłam uwagę na szatę edytorską książki. Otóż jest to chyba najprzyjaźniejsza dyslektykom książka jaką widziałam! Matowy papier, bezszeryfowa czcionka i proste ilustracje sprawiają, że dzieci z dysleksją mogą na niej ćwiczyć czytanie.