Płatki jaglane z mlekiem i kisielem owocowym

Poranek to taki czas, gdy lubię spokojnie wypić kawę i przygotować sycące, ale lekkie śniadanie. Zdążyliście już pewnie zauważyć, że jestem fanką takich potraw na śniadanie jak owsianka, jaglanka i inne zupy mleczne, które pozwalają mi dobrze zacząć dzień. Ponieważ wybieraliśmy się do Jeleniej Góry, potrzebowałam posiłku, dzięki któremu nie zgłodnieję nim znajdziemy lokal, w którym zjemy obiad. Zapraszam zatem po przepis na jaglankę z domowym kisielem owocowym. (A o tym, co zjedliśmy na obiad napiszę na końcu)

Jaglanka na śniadanie 

1 szklanka mleka (kozie, roślinne lub inne)

garść płatków jaglanych.

Mleko wlewamy do garnuszka, wsypujemy płatki i zagotowujemy. W trakcie podgrzewania warto kilka razy zamieszać zupę mleczną, żyby się nie przypaliła. Płatki jaglane gotujemy 1-2 minuty, aby powstał kleik. Przekładamy papkę do miski lub talerza. W tym samym czasie przygotowujemy kisiel.

Jak zrobić domowy kisiel?

200 ml soku owocowego (u mnie jeżyny z wyciskarki wolnoobrotowej)

4 płaskie łyżeczki mąki ziemniaczanej.

Kilka łyżek wody.

Sok przelewamy do rondelka i zagotowujemy. Mąkę ziemniaczaną mieszamy z wodą. Gdy sok zgotuje się, dodajemy mieszaninę mąki i wody. Mieszamy do zgęstnienia.

Domowy kisiel z jeżyn przekładamy na kleik z płatków jaglanych. Na górę sypiemy ulubione orzechy.

Z wszystkich idei i mód jedzeniowych najbardziej przekonuje mnie idea jedzenia lokalnego. To dlatego przedkładam jaglankę nad kleik ryżowy, a owoce dzikie zbierane latem nad tropikalne (choć przyznaję bez bicia, że pomarańcze lubię) Moje jaglane śniadanie udekorowałam orzechami włoskimi z naszego drzewa oraz makiem.

Smacznego!

Inne przepisy na lekkie śniadanie bez glutenu znadziecie poniżej:

Zupa mleczna z jajkiem, czyli mela

Jaglanka z bakaliami dżemem

Fit naleśniki na mące kukurydzianej

Owsianka gruszkowo-czekoladowa

Gdzie w Jeleniej zjeść obiad?

Na obiad w Jeleniej Górze cieszyłam się bardzo. Bo to gotować nie trzeba i człowiek do ludzi wyjdzie. Bez problemów załatwiliśmy wszystko, co do załatwienia było: papiery Ślubnego odebraliśmy, poduszki w JYSK kupiliśmy. pierwszy zgrzyt pojawił się w Kauflandzie, gdy zaczęłam swoje wielorazowe woreczki z firanek wyjmować i z lubością nakładać sypkie produkty, ciesząc się przy tym jak dziecko, że na wadze wyszczególniono w co zapakowany jest produkt.

Potem zważyłam mrożoną rybę we własnym opakowaniu, a Ślubny zaczął się denerwować, bo zakupy według niego już za długo trwały. Wyszedł przed market i to mnie zgubiło...

Jeszcze beztrosko, uwolniona od złowieszczego wzroku, przepchałam wózek pomiędzy sklepowymi alejkami, wrzucając przyprawy, soczewicę czerwoną, drobną fasolę i kilka innych wiktuałów. Dzielnie nie zajrzałam do słodyczy i chemii. Wyszłam ze sklepu i...

-Wiesz, tam jest kurczak z rożna! Podejdę, kupię i zjemy w domu. To ile kupić? Pół nam chyba wystarczy?

-Ale ja chciałam w knajpie, karta dań, kelner, serwetki...

-Tak mi zapachniało, no dawno nie jadłem kurczaka z rożna...

No... i tyle było mojego obiadu... A wystarczyło się tak przy owocach nie grzebać...
W ramach protestu nie weszłam do Castoramy. Sam swoich śrubek szukał, ale kafle na podłogę do korytarza i tak wypatrzyłam.