Słupiec - rowerowa wycieczka do samotnej skały na Pogórzu Izerskim

Wydawało mi się, że znam Pogórze Izerskie dosyć dobrze, wszak zjeździłam je rowerem przez ostatnie lata w te i we wte Okazuje się jednak, że ciągle odkrywam ciekawe miejsca, gdzie mnie jeszcze nie było. Tym razem korzystając z wiosennej wreszcie aury wybrałam się w kierunku Giebułtowa, bo zobaczyć bazaltowe skały położone powyżej wsi. Zapraszam na wirtualną wycieczkę.

Rower ponad wszystko

O rowerze marzyłam już od ponad miesiąca, jednak zmienna aura nie pozwalała mi na eskapady. Teraz nie było już odwrotu. W domu przygotowałam wszystko do obiadu i zostawiając Ślubnego z psem i kotami wsiadłam na rower. Już od pierwszych chwil czułam jak ciało zrasta się z pojazdem. Nogi stapiają z pedałami, ręce przywierają do kierownicy, a ja i rower stajemy się jednością. Przekładnie, przerzutki, łożyska i zwoje mózgowe nastrajają się na tę samą czynność- płynne poruszanie do przodu, byle dalej, byle szybciej, w pełnej harmonii. Dopiero teraz zdałam sobie sprawę, jak bardzo tęskniłam do mojego roweru, jak bardzo brakowało mi wiatru we włosach.

Giebułtów i okolice

Trasę z Gierczyna do Giebułtowa wybrałam najszybszą, czyli przez Mlądz i Mirsk. Minęłam opustoszałe miejscowości, nie natrafiając na ludzi i z rzadka widząc samochody. Wjechałam do Giebułtowa. I tu trzeba przyznać, że niezbyt dokładnie przyjrzałam się mapie, by sprawdzić jak dojechać, więc zaczęłam kluczyć. Najpierw wjechałam do Woli Augustowskiej, dojeżdżając do ostatnich zabudowań. To stąd zobaczyłam cel mojej wycieczki, choć na razie nie byłam jeszcze pewną jak tam dojechać. Wracając do Giebułtowa, zobaczyłam niewielkie pole lawendy i chyba domyślam się, że należy do kogoś, kogo właśnie zaczęłam obserwować na Instagramie. Wyjaśniła się też tajemnica dotycząca mylącego znaku „Camping Mirsk”. Nareszcie wiem, gdzie się ów camping znajduje! I nie jest to wcale Mirsk tylko Wola Augustowska.

Przez sam Giebułtów przejechałam bez zatrzymania, obiecując sobie wrócić w innym czasie, by dokładnie zwiedzić wieś, o której z pasją opowiada mój sąsiad.

Samotne skały bazaltowe

Aby dotrzeć do skałek bazaltowych Słupca trzeba w Giebułtowie przejechać obok kościoła i kierować się do drogi Świeradów- Gryfów, przeciąć drogę nr 360 i wjechać do Augustowa. Po kilkuset metrach zobaczymy cel wycieczki.

Słupiec to wzniesienie z dwoma bazaltowymi skałami o wznoszącymi się 476 m.npm. U ich podnóża zbudowano parking. Na wyższą skałę prowadzą wykute w bazalcie schodki i pamiętające niemieckie czasy, ale odnawiane na bieżąco barierki. Ze szczytu rozciąga się malownicza panorama: widać Góry Izerskie, część Karkonoszy, Pogórze Kaczawskie i Kaczawy. Najbliżej jednak widać płaski szczyt Wojkowej, najwyższego wzniesienia Pogórza Izerskiego.

Obeszłam skałki dookoła, mam wrażenie, że przed wiekami także tu, podobnie jak na pobliskim wzgórzu z kaplicą Leopolda i Anny prowadzone były prace wydobywcze (dostępne źródła jednak milczą na ten temat)

Bazaltowe płyty porośnięte są wieloma gatunkami porostów, zatem ich miłośnik poczułby się tu jak w raju.

 Tylko pobieżna obserwacja wystarczyła bym odkryła m.in. takie okazy jak chrobotek koralkowy lub palczasty z czerwonymi główkami, , liszajecznik żółty, kruszownica (chyba dwa rodzaje) i kilka innych.

Myślę, że muszę się tam wybrać jeszcze raz, ale z odpowiednim atlasem. Nawet nie wiem kiedy, ale lichenologia zaczęła mnie wciągać!

Na rowerze spędziłam ponad trzy godziny, przejechałam prawie 40 km nie spotkawszy na swej drodze ludzi. I choć wróciłam naprawdę szczęśliwa po tej pierwszej rowerowej wycieczce w tym roku to... pośladki odzwyczaiły się od siodła i trochę bolały.