Różowa pełnia, różowy zachód słońca i spotkania z poezją

Pełnia Księżyca zawsze powoduje u nas senne komplikacje, ale mimo tych niedogodności bardzo ja lubię, zwłaszcza przy bezchmurnym niebie, gdy można siedzieć na dworze i obserwować to niesamowite zjawisko. Mieszkanie w domku na wsi pozwala delektować się urokami ładnej pogody nawet w czasie epidemii koronawirusa. Korzystając z takiej właśnie cudownej wiosennej aury, pobiegłam na Kufel z aparatem fotograficznym.

Różowa pełnia Księżyca

Nastawiłam się na wstający zza lasu Księżyc, jednak nie mogłam przepuścić okazji, że mam aparat fotograficzny, a Słońce zachodzi w niezwykły sposób za lekko zamglony widnokrąg. Rozłożyłam się poniżej szczytu i obserwowałam na zmianę różowy zachód Słońca i różowy Księżyc, który póki co był jeszcze bladziusieńki. Wreszcie Słońce ukryło się za wzgórzami gdzieś na Łużycach. A ja skierowałam obiektyw na wschód. W sam raz, by uchwycić różową pełnię nad Leśnym Kurortem.

Z wielu zdjęć, które tego wieczoru zrobiłam tylko kilka ma odpowiednią ostrość i mogę je Wam pokazać, Mam jednak dla Was także króciutki filmik, na którym widać oba zjawiska. Mam nadzieję, że jak zwykle przeniesiecie się ze mną na łono natury i łatwiej będzie Wam przetrwać ten trudny czas wirusa.

. 

Spotkania z poezją

Jeśli śledzicie fanpage na fb, pewnie zauważyliście, że od kilku dni prowadzę na nim Spotkania z poezją. Zawsze lubiłam czytać na głos, a teraz nie mam okazji, by to robić, więc pomyślałam, że codziennie wrzucać będę po jednym wierszu różnych poetów. Uruchomiłam też koncert życzeń i mam już kilka próśb o przeczytanie konkretnego tekstu lub wierszy określonych poetów. Dla tych, co fb nie mają albo chcą do wierszy wracać, będę je zbierać w większe bloki i wrzucać na mój kanał YouTube. Warto go sobie zasubskrybować. Zapraszam!