Tajemnica Pogańskiej Kaplicy w Górach Izerskich

Każdy, kto wystarczająco często przebywa w Górach Izerskich, prędzej lub później trafi na niezwykle intrygującą nazwę „Pogańska Kaplica”. Nazwę tę można znaleźć na niektórych mapach oraz w Słowniku Gór Izerskich. Gorzej, jeśli zacznie się jej szukać w terenie. Sama szukam jej od kilkudziesięciu lat przemierzając Grzbiet Kamienicki w te we wte oraz przeszukując czeluście internetu.

Czy Pogańska Kaplica istnieje?

Zdawać by się mogło, że jeśli coś jest zaznaczone na mapie, to powinno istnieć w terenie. Niestety mapy Gór Izerskich nigdy nie były dokładne, szlaki rysowane są według jakiegoś widzi mi się i nagminnie zmieniają przebieg, a atrakcje wstawiane są na chybił trafił. Poszukując ruin kaplicy, posiłkowałam się wieloma mapami i na każdej miejsce to wyrysowane było gdzie indziej. Myślę, że dawno dałabym sobie spokój, gdyby nie fakt, że jeden z moich dawnych sąsiadów zarzekał się iż owe ruiny widział. A że pracował w lesie, mogłam mu wierzyć. Zgodnie z wiadomościami w "Słowniku geografii turystycznej Sudetów" należy kapicy szukać mniej więcej tam, gdzie wybija Wolframowe Źródło oraz dawno temu stała Stara Jodła (którą akurat pamiętam). Myślę, że w końcu dałabym sobie spokój, gdyby nie opis pewnej wycieczki na sudeckim forum. Tam ktoś po prostu obwieścił, że był i znalazł, dokładnie opisując miejsce.

Wycieczka po izerskich ścieżkach

Nie planowałam szukać kaplicy, gdy przed południem wsiadłam na rower. Jechałam przed siebie bez planu. Efektem było kręcenie się po zboczach Kamienicy, z moim ulubionym podjazdem, który choć zawsze mnie wymęczy, to przyciąga wręcz hipnotycznie i nawet gdy nie mam go w planach to... i tak jakimś trafem wjeżdżam na Cztery Drogi. Nie inaczej było i tym razem Wjechałam na Rozdroże pod Kowalówką i zaczęłam się zastanawiać, co dalej. Na razie wymyśliłam zjazd szutrem starym żółtym szlakiem i dojazd do obecnego przebiegu tegoż szlaku. Jak pomyślałam, tak zrobiłam. 

Potem chciałam zjechać na Rozdroże Izerskie i wrócić przez tamę na Płoce, ale... pociągał mnie widok na Antoniów w miejscu świeżej wycinki. Zjechałam kawałek i wjechałam z powrotem. 

W końcu dojechałam do mostku na Kamienicy i... zawróciłam do Wolframowego Źródła, by sprawdzić ile wody nim płynie. Przejechałam przez polanę z cieniem (nie mgły) a Byczej Chaty i dojechałam do Źródła świętego Wolfganga, czyli Stuletniej Wody (jedno źródło a tyle nazw). Wody jest nieco więcej niż na zdjęciach, które ostatnio pokazywała mi Chuda. Teraz należało już tylko zjechać na Górny asfalt i dojechać do domu. No i właśnie wtedy...

Aura Pogańskiej Kaplicy

Właśnie wtedy, gdy przejeżdżałam obok zbiorników przeciwpożarowych, przypomniałam sobie opis z sudeckiego forum. Zatrzymałam się, położyłam rower na skarpie i zgodnie z opisem zeszłam poniżej. Włączyłam swoją dziewiętnastowieczną mapę on-line i sprawdziłam: poniżej zbiorników zaznaczona jest niewielka skarpa, a jeszcze kawałek dalej miała znajdować się kaplica. Spojrzałam w lewo. Moim oczom ukazał się wyrównany teren zakończony oznaczoną na mapie skarpą. 

Weszłam na środek placu... Niebo zaciągnęło się i spochmurniało tak, że las nagle pociemniał... wiatr ustał, a ptaki umilkły. Po plecach przebiegły mi ciarki... Znam tę reakcję swojego organizmu. Nie pierwszy raz trafiam na miejsce z aurą. Miałam tak w Arkonie na Rugii w miejscu kultu Świętowita i na Chełmie Gryfickim, gdzie trafiłam na miejsce, nie wiem po czym. Tu było podobnie... Nie była to dobra aura. Bałam się zamknąć oczy, by moja wyobraźnia nie zaczęła mi podpowiadać jakiś masakrycznych wizji. I gdy z drzewa zerwał się wielki ptak... mało nie zeszłam na zawał. Kaplica powinna być poniżej. Ja jednak przeczuwam, że słowiańskim miejscem kultu Flinsa, boga śmierci, był teren na wale, a znajdująca się poniżej kaplica choć nosi nazwę pogańskiej powstała znacznie później, jako chrześcijańska odpowiedź na wcześniejsze wierzenia. Źródła mówią o XIIw., jako powstaniu budowli drewnianej (bo buncie słowiańskich plemion i ich powrocie do pogaństwa), a w XIXw. kamiennej.

Wiem, że kaplica znajduje się gdzieś poniżej. Teren niestety jest trudny do penetracji z powodu wiatrołomu. Nie mam więc pewności, czy do samej kaplicy dotarłam. Podejrzewam, że jeszcze tu wrócę, ale najpierw muszę otrząsnąć się z dziwnego wrażenia, jakie to miejsce na mnie zrobiło.