Dzień za dniem albo od wschodu do zachodu słońca

Domek pod Orzechem żyje swoim rytmem, a życie w nim po prostu płynie. Raz jest niczym rwąca Czarnotka w górnym biegu, innym razem rozlewa się w błotniste rozlewiska dolnego biegu gierczyńskiej rzeczki. Raz porywa nas ze sobą, innym razem wciąga w bagniste lenistwo.

Od wschodu do zachodu słońca

Te wiosenne dni mają w sobie ogromny urok, gdyż budzę się tuż przed wschodem słońca i czasem udaje mi się wbiec na Kufel akurat wtedy, gdy czerwone koło wynurza się zza Gór Kaczawskich, a potem boso zbieg z górki po chłodnej jeszcze trawie. Wieczorem zaś mogę wyjść zaraz po kolacji i pożegnać słońce na Kuflu. A po pomiędzy tymi dwoma zjawiskami toczy się zwyczajne życie. Kawa o poranku, karmienie zwierząt, dojenie kóz i wyprowadzanie na pastwisko. Internetowe pogaduszki na Instagramie. Około ósmej jem śniadanie, towarzysząc Ślubnemu przy jego pierwszej kawie.

 

A potem przychodzi Jaś i przez trzy godziny czytamy, gramy w gry oraz chodzimy. Jeśli tylko pogoda pozwala ( a Jaś jest nieustraszony i tylko prawdziwa nawałnica przekonałaby go, by zostać w domu) idziemy na „piknik”. Podstawą pikniku jest koc, zdrowe przekąski oraz wybrane przez Jasia książki i gry. 3 godziny mijają bardzo szybko.

Popołudnia spędzam różnie. Praca na ogrodzie, czytanie, pisanie lub całkiem zwariowane spontaniczne wycieczki i spotkania z ludźmi poznanymi on-line. Wieczorem jestem na tyle zmęczona, że z przyjemnością zanurzam się w pościeli z książką.

Odstępstwa od rutyny

Planowanie nijak mi ostatnio nie wychodzi. Długa zima i zimny kwiecień sprawiły ze ogród dopiero zaczyna nabierać wiosennego wyglądu. Niektóre działania muszą poczekać, bo teren przed Domkiem pod Orzechem się zmienia. Trwa przebudowa ganku, której celem jest większy komfort naszych gości. Oprócz stuku młotka i świdrujących odgłosów wiertarki czy piły w nasz spokojny rytm dnia wtargnęło ostatnio sporo nowych osób poznanych na Instagramie i facebooku. To dzięki nim nie mogę narzekać na monotonię. 

W poniedziałek całe popołudnie spędziłam, pokazując ulubione relikty dawnego górnictwa na Fersztlu i w najbliższej okolicy Gierczyna. W zamian będę miała okazję zobaczyć podobne relikty w okolicach Szklarskiej Poręby. Niesamowitym jest to, że dzięki social mediom mamy możliwość poznać ludzi, których w innych warunkach nigdy byśmy nie spotkali. Dzięki Pawłowi miałam fajny dzień. Więcej zdjęć znajdziecie na jego profilu na fb. 

Dzień później snułam się w swojej słowiańskiej sukni po izerskich bezdrożach, powiększając kolekcję zdjęć na czarownicowy profil.

Uwaga! Oszustwo na bitcoiny!

Na koniec historia z kategorii tych, które przytrafiają się komuś, nie nam. Oto zadzwonił do mnie mężczyzna o miłym głosie, tłumacząc iż powinnam swoje bitcoiny zamienić na złotówki i przelać na konto bankowe. Jakie bitcoiny? Ano te, które rzekomo mam w moim wirtualnym portfelu, bo nimi obracałam.

Zebrało ich się tyle, że po przeliczeniu jest to bagatela 38 tys. złotych! Robi wrażenie, prawda? Wystarczy tylko włączyć komputer, wgrać program śledzący i … zalogować się na... stronę swojego banku.

Czaicie? Pół godziny i ta niewiarygodna suma pieniędzy będzie spoczywać na koncie w banku. Miła perspektywa. Już prawie widziałam, jak kończę remont domu, gdy uświadomiłam sobie, że nigdy nie miałam konta na Blockchain.com, mężczyzna podający się za pracownika portalu do inwestowania w bitcoiny na początku rozmowy nie przeczytał klauzuli dotyczącej poufności danych i nagrywaniu rozmowy i w żaden sposób nie sprawdził, czy ja to ja! Zakończyłam rozmowę, ale oszust jeszcze dwukrotnie próbował się ze mną skontaktować!

Co ciekawe, w taki sposób ludzie stracili już oszczędności swojego życia, o czym można przeczytać m.in. w artykule na Money.pl

Pozwolili, by człowiek podający się za pracownika Blockchain.com przejął kontrolę nad ich komputerem i wyczyścił konto bankowe!

I tak płyną te nasze izerskie dni i tylko dostęp do mediów sprawia, że w to nasze sielskie życie z dala od wszystkiego wkrada się czasem niepokój zewnętrznego świata.