Niepowtarzalne smaki Domku pod Orzechem

 

Wydawać by się mogło, że wrzesień będzie końcem sezonu w naszym Domku pod Orzechem. Nic bardziej mylnego! Piękna jesienna aura przyciąga w Góry Izerskie miłośników pięknych widoków, spokoju i wolności. Ledwo pożegnaliśmy kuzynostwo z sympatyczną Zuzią, a już należało szykować agro na przyjęcie uczestników rajdu konnego.

Dla mnie jest to duże wyzwanie, bo oprócz noclegów zapewniamy naszym gościom obiadokolację i śniadanie.

Ania w kuchni

Ci, którzy mnie znają, wiedzą, że… nie lubię gotować! Często to powtarzam, a Gui dodaje, że nie potrafię też gotować „normalnie”.  Okazuje się jednak, że przygotowanie posiłków dla dziesięciu osób sprawia mi przyjemność, a moje oryginalne i niespotykane gdzie indziej potrawy są atutem. Do Domku pod Orzechem nie jedzie się na schabowego z kapustą!

Każdorazowo staram się zaskoczyć swoich gości czymś niebanalnym, jednocześnie zostawiając te potrawy, które zawsze cieszą się dużą popularnością.  

Czym nakarmiłam gości wieczorem?

W czasie obiadokolacji serwuję zazwyczaj sycącą zupę, deskę serów i wędlin, sałatki oraz potrawy z grilla. Nie inaczej było i tym razem. Zupy przygotowałam dwie: gulaszową z dużą ilością warzyw z ogrodu, czyli typową zupę ogrodniczki na wywarze z  wołowiny, kury oraz indyka oraz wegańską zupę dyniową z mlekiem kokosowym i imbirem.

Bazą sałatki była kasza kuskus, którą połączyłam z siekaną drobno papryką, szpinakiem nowozelandzkim oraz kukurydzą. Zamiast majonezu przygotowałam sos na bazie wody z ciecierzycy, oliwy oraz octu mirabelkowego. Deskę serów i wędlin zdominowały oczywiście kozie sery oraz pieczony boczek i wolnogotowana szynką.  

Do kawy podałam trzy rodzaje ciasta: skubańca z orzechami i gruszkami, moją popisową izerską łąkę z jeżynami oraz premierowy wypiek w postaci wegańskiego ciasta dyniowego.

Daniami z grilla była karkówka w zalewie ziołowej oraz warzywa.

Przy tak zastawionym stole przesiedzieliśmy wiele godzin, gdyż uczestnicy rajdów konnych to zawsze niesamowicie ciekawi ludzie i nie zdarzyło się, byśmy nie mieli o czym rozmawiać.

Z żalem opuszczałam towarzystwo przez 23, wiedząc, że muszę wstać wcześnie, by spokojnie przygotować śniadanie.

Menu śniadaniowe

Śniadania w czasie rajdu podawane są ok. 9.00. Wcześniej moi goście idą nakarmić konie, a ja dzięki temu mam czas na wydojenie i wypuszczenie kóz.

Tradycyjnie główną atrakcją śniadania w Domku pod Orzechem jest bogata deska ze smakołykami. Tym razem było to 5 gatunków koziego sera ( wędzony, świeży, dojrzewający, z izerskimi ziołami i z czarnuszką) , sery kupne, zestaw wędlin sklepowych oraz domowe pieczenie. Wszystko osypane orzechami włoskimi, oliwkami i winogronami.

Ponadto na stole pojawiły się: wegańskie plasterki (pierwszy raz kosztowałam tego produktu z biedronki) w towarzystwie czerwonej fasoli i ciecierzycy, gotowane jajka, a na prośbę moich krajan z Rybnika przygotowałam też jajecznice na boczku.

Nie zabrakło talerza pełnego warzyw oraz moich past, musów i przecierów. Hitem okazała się pasta z fasoli z topinamburem oraz mus z wędzonej śliwki z dynią. Dużym zainteresowaniem cieszył się podawany zawsze dżem z borówek i kozia ricotta. Domowy smalec ze skwarkami i jabłkiem też znikał w szybkim tempie.

Na pieczywo do śniadania składały się dwa gatunki domowego chleba na zakwasie: z ziarnami oraz z kawą, orzechami i rodzinkami. Do tego miałam ciepłe bułki z odpieku ( korzystałam z bułek z biedronki)

Jeśli do tego dodamy kawę z ekspresu oraz dwa gatunki ziołowych naparów (czarny bez z imbirem oraz malwa z owocami leśnymi) to będzie całe menu.

I przyznaję, że dopiero teraz, gdy spisałam wszystkie potrawy, uświadomiłam sobie, ile ich było i dlaczego tak trudno było gościom odejść od stołu!

Czy ja na pewno nie lubię gotować?

Które z dań Was najbardziej zaciekawiło? Które przygotować jako osobny post z przepisem?