"Suma uśmiechów" co jest w życiu naprawdę ważne?

 

Powieści bywają różne. Są takie, które czyta się jednym tchem, inne snują się powoli, leniwie niczym rzeka na równinie. Jedne i drugie bywają dobre lub złe. Bo w literaturze nie chodzi o bieg wydarzeń, a o pomysł na fabułę, bohaterów czy język tekstu. W moim wypadku na ocenie powieści często waży właśnie nie treść, a sposób w jaki została przekazana.

Hubert Enerlich "Suma uśmiechów"

„Suma uśmiechów” to książka, która przyciągnęła mnie tytułem. Nawet nie wiem, czy zerknęłam na opis książki. Chyba nie, bo … pewnie ominęłabym ten tytuł, stwierdzając, że nie czytam już powieści o zmęczonych, młodych korposzczurach. Michał, główny bohater powieści właśnie takim jest.

Bohater powieści Huberta Enerlicha

Michał prowadzi zwykłe, nudne życie. Codziennie spieszy się do biura, pędząc autem przez miasto, a i tak ciągle bywa spóźniony. Na dodatek jego szefową jest atrakcyjna kobieta, która chyba ma do Michała słabość. W życiowym pędzie młody człowiek nie zauważa tego, co zdawałoby się oczywiste. Zapracowany, w pogoni za jakimś ważnym kiedyś, na które trzeba zarobić, gubi codzienne radości.

Wszystko zmienia się z dnia na dzień, gdy traci pracę. Nagle ma czas, może zrealizować marzenie o własnej firmie. I choć początkowo wydaje się, że czeka go rozczarowanie, okazuje się, ze jeden dobry klient i kilka świetnych decyzji biznesowych mogą odmienić życie wielu osób.

Bo Michał, ten nowy, ma czas, by myśleć, wspominać i zauważać innych ludzi.

Moje wrażenia po lekturze

Powieść nie jest może wybitna, autor przekonuje czytelnika, że życie wcale nie jest takie złe, a w ludziach więcej jest dobra, tylko czasem trzeba je wydobyć na zewnątrz i dostrzec.

Książkę przeczytałam z prawdziwą przyjemnością, zagłębiając się w ludzkie losy, śledząc powiązania i zbiegi okoliczności. Czasem uśmiechałam się pobłażliwie, bo jako życiowa optymistka wierzę w ludzkie dobro i to co odkrywa młody bohater dla mnie jest czymś zupełnie oczywistym.

W trakcie czytania miałam chwile zniecierpliwienia, autor bowiem zastosował retrospekcję i trochę trwało nim wczułam się w rytm narracji.

„Suma uśmiechów” to całkiem przyjemne czytadło, które przekonuje, ze jeśli jesteś dobrym człowiekiem, to nawet w chwilach bardzo trudnych możesz liczyć na innych ludzi, nawet takich, po których byś się tego nie spodziewał. I choć mogłoby się wydawać, że powieść jest mdła, to nic bardziej mylnego! Hubert Enerlich zadbał o to, by po grzbiecie przeszły ciarki, a zakończenie pozostawił otwarte.

Zazwyczaj czytam powieści polskich autorek, kobiece pisanie jest mi w jakiś sposób bliższe i gdy trafiam na powieść pisaną przez mężczyznę, zwracam uwagę nie tylko na fabułę, ale także na męski sposób widzenia i opisywania świata. W powieści „Suma uśmiechów” to opisanie świata bardzo mi się podoba.

Za mozłiwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Oficynka