Ach, co to był za rok! Podsumowanie 2021

 Gdy przy ognisku w gronie znajomych witaliśmy rok 2021, a potem wraz z nimi brnęłam w śniegu po kolana na Kamienicę, wiedziałam, że zaczyna się niesamowity czas. Nie pomyliłam się. Przez 365 dni 2021 roku wiele się działo, choć na pozór życie w Domku pod Orzechem płynęło swoim spokojnym, powolnym rytmem zgodnym z zmianami w naturze.

Zimową porą w górach

Zimę mieliśmy długą i piękną. Wędrowałam więc pieszo i na biegówkach. Po raz pierwszy zamiast niczym chomik w karuzeli biegać po Modrzewiowej Drodze, zaczęłam wędrować, docierając do Skałek Zofii. Korzystając z mniejszej ilości obowiązków w obejściu, odwiedziłam obie swoje wnuczki: Mała M. we Wrocławiu i Pannę M. w Gdańsku. Mała M. odwiedziła też Domek pod Orzechem i zdążyła nacieszyć się śniegiem. Nawet Gui, która nie lubi śniegu świetnie się bawiła. Nie mniej zadowolona była i Chuda, z którą wybrałam się na Wysoką.W ramach karnawału nasmażyłam wszelkich możliwych karnawałowych słodkości. Czytałam książki, a po dobrym przyjęciu mojego Kalendarza Adwentowego zdecydowałam się na założenie kanału na yoy tube specjalnie dla dzieci. Przyjęłam kilkoro znajomych, którym zamarzyła się prawdziwa śnieżna zima.

Na blogu powstało kilka poczytnych postów. Najbardziej poczytne dotyczyły użytkowania paneli fotowoltaicznych i życia w górach zimą.

Wiosna w domu, ogrodzie, na łąkach i w górach

Gdy w ogrodach zaczynały kiełkować pierwsze kwiaty, u nas nadal trwała zima... A gdy wreszcie śnieg nas opuścił zaczęłam kopać, siać, sadzić i zbierać pierwsze zioła i grzyby. To właśnie wiosną odkryłam smak uszaka bzowego, który rozgościł się w mojej wegetariańskiej kuchni, bo tez korzystając z dobrodziejstw natury podjęłam kolejną próbę nie jedzenia mięsa i mogę już powiedzieć, że jest to próba udana. 

Dużo chodziłam po górach, przygotowując się do zaplanowanej na lipiec całodobowej wędrówki po Karkonoszach.

Zostałam modelką w pięknej wiedźmowej sesji zdjęciowej.

W czerwcu odwiedzali mnie wszyscy. Bliscy i dalsi znajomi, Chuda, jeźdźcy i niezapowiedziani goście. Ale mimo tego miałam mnóstwo czasu na chodzenie po górach. Odkrywałam izerskie potoki, bo też pogoda sprzyjała moczeniu się w zimnej wodzie. A potem przyszło lato.

Domek pod Orzechem letnią porą

Sezon urlopowy sprawił, że miałam pełne ręce roboty, a drzwi Domku pod Orzechem się nie zamykały.

I choć na zmianę prałam, sprzątałam i gotowałam, to znalazłam czas na swoje dwie najważniejsze wycieczki: rowerem pojechałam na Bobrowe Skały, czyli wschodni koniec Kamienickiego Grzbietu, pieszo przeszłam wspólnie z bratem główny grzbiet Karkonoszy i sporą część Gór Izerskich. Imieniny spędziłam z Ślubnym na wycieczce, co było czymś, co zapamiętam na długo.

W sierpniu kolejny raz wcieliłam się w rolę modelki, a efekty sesji przeszły moje najśmielsze oczekiwania. 

Dwa sierpniowe dni spędziliśmy jako obsługa punktu żywieniowego na górskim maratonie rowerowym.

Jesień w górach

Jesień przyszła wcześnie wraz z wrzosami, grzybami i dynią. W efekcie zostałam mistrzynią w wymyślaniu potraw z dynią. Przygotowałam też danie z czarcich jaj, czyli sromotnika bezwstydnego. To kolejny grzyb wprowadzony do mojego jadłospisu. Nadal przyjmowałam gości, w tym rodzinę i znajomych.

Przeczytałam najlepszą powieść tego roku i swoim zachwytem zaraziłam kilka osób. Jeździłam po górach rowerem. Odwiedziłam Leśną, Bolesławiec, a koniec listopada spędziłam odwiedzając córki.

Remontowaliśmy korytarz, obejrzeliśmy w kinie Diunę i było to drugie „wyjście z mężem” w tym roku.

Grudzień zapowiadał się spokojnie, ale... straciłam swoje konto na Instagramie, co wywołało u mnie trochę emocji i zmusiło do refleksji nad internetowym życiem , Ślubny zaprosił mnie na obiad do restauracji, więc w tym roku trzykrotnie mieliśmy „wychodne”. Na święta przyjechali Chuda z Krzysiem.

Rok upłynął pod hasłem życia w zgodzie z cyklem natury. Wsłuchiwałam się w siebie i obserwowałam Księżyc. Gościłam wielu ludzi, których wcześniej znałam tylko z fb, Instagrama lub blogowo.

Domek pod Orzechem znacznie wypiękniał po remoncie ganku, malowaniu elewacji i wyremontowaniu korytarza.

I na koniec TOP 10, czyli najpoczytniejsze posty tego roku:

1. Karkonosze i Izerskie czyli jak być w górach i ich nie zobaczyć

2. O sianie, prawie przyciągania i ziołowych specyfikach

3. Między wschodem i zachodem słońca

4. Wycieczka z czarownicą w tle

5. Niedźwiedzia Skała, Jastrząbek i Płoka

6. Na Bobrowe Skały w Górach Izerskich

7. Na izerskim wulkanie

8. Czarcie jaja. Czym są i jak je przyrządzić

9. Czas na remont korytarza

10. Imieninowa wycieczka we dwoje

Jak widać, w porównaniu z poprzednimi latami zaszły spore zmiany, gdyż o ile poprzednio dominowały w top 10 posty kulinarne, teraz większym zainteresowaniem cieszą się izerskie wycieczki. 

  Na blogu pojawiały się posty sponsorowane często do nich sięgaliście, dzięki temu trochę dorobiłam do kieszonkowego , stawialiście mi także wirtualną kawę: https://buycoffee.to/rozmowkikobiece. Dziękuję Wam za każdy przejaw zainteresowania, bo choć blog jest rodzajem mojego pamiętnika, to stanowi też część mojej pracy: jest wizytówką Domku pod Orzechem, daje możliwość zarobku i pozwala mi nie zapomnieć, jak wygląda pisanie.

To był kolejny cudowny rok, w czasie którego przekonałam się, że życie online i realne pięknie potrafią się zazębiać, a zawarte tu znajomości wcale nie są ulotne. 

Nie zrealizowałam wszystkich planów, bo powieść nadal leży i nabiera kształtów, ale większość tego, co sobie założyłam , zostało zrealizowane. A najpiękniejsze chwile zebrane na zdjęciach wydrukowałam jako obraz na płótnie.

A plany na 2022? właśnie się krystalizują.