O czym powiedział mi las?

 

W przyrodzie wszystko ma swoją przyczynę, dzieje się z jakiegoś powodu i powoduje takie, a nie inne konsekwencje.

Po ostatnich wichurach las wygląda inaczej. Tu i ówdzie przewalone drzewo, mnóstwo połamanych gałęzi i choć może wyglądać to przygnębiająco, to przecież ma i jaśniejsze oblicze.

Leśne przemyślenia

Ale po kolei. Po dniach z wichurą i deszczem wyszło słońce i wreszcie mogłam iść przed siebie. Wybrałam się jak zwykle na zbocza Blizbora i Wysokiej. Śniegu już niewiele, za to wszystkie cieki i potoczki szumią, bulgoczą spływając po zboczach, szukają nowych koryt, bo stare zostały zniszczone przez ciężki sprzęt do wyrębu lasu lub na drodze nagle znalazło się powalone drzewo.

Na stokach przybyło nieco tych powalonych i połamanych, ale ich śmierć nie poszła na marne. Gdy śnieg zakrył trawę i krzewinki borówek, to kora stała się głównym źródłem pożywienia stad saren i jeleni. Potem butwiejąc zasilą kamienistą glebę i pozwolą rosnąć kolejnym pokoleniom roślin, staną się domem owadów i małych ssaków. 

Wiem, nie odkrywam Ameryki. To przecież naturalny bieg rzeczy. A jednak, gdy sobie to uświadomimy, to nawet na powalony las spojrzymy inaczej.

Z drugiej strony musimy mieć świadomość, ze w pewnym sensie odpowiadamy za silne wiatry, trąby powietrzne, huragany. Może nie jako jednostki, ale jako gatunek. To nasza wygoda, nasze wybory spowodowały zmiany klimatu.

Dopóki nie zrozumiemy, że jesteśmy częścią natury, a nie jej przeciwieństwem, dopóki nie zaczniemy współdziałać zamiast niszczyć, dopóty natura dopominać się będzie swoich praw w sposób gwałtowny i nieobliczalny.

Wędruję przedwiosennym lasem. Słucham szumu drzew. Wierzę, że jeszcze jako ludzkość się opamiętamy. Zrozumiemy, że nie potrzebujemy co sezon nowych ubrań, nowych butów, tysiąca jednorazowych produktów, które modne są przez chwilę.

Wierzę, że w końcu nauczymy się kupować mądrze, że jednostkowe wybory zmuszą producentów do zmian. Bo przecież czasem wystarczy niewiele: dystrybutor do chemii domowej zamiast jednorazowych plastikowych opakowań, paczki wysyłane w eko opakowaniach bez metrów folii bąbelkowej.

Może jestem fantastką, może marzycielką, ale wierzę, że zdążę doczekać czasów, gdy natura będzie nam matką i siostrą, a nie wrogiem.