Lubię inicjatywy oddolne, to chyba wszyscy wiedzą. Niejedną sama inicjowałam, często kosztem stresu i zarwanych nocek. Tym razem pomysłodawcą był ktoś inny, a ja nie mogłam przejść obojętnie obok takiego pomysłu!

Otwarte Ogrody Pogórza Izerskiego

Otwarte ogrody były marzeniem Magdy z Dzikich Róż w Janicach. To ona chciała, by sąsiedzi otwarli swoje furtki i porozmawiali z innymi. Przyklasnęła jej Roksana Rock'si i tak przez całe lato można odwiedzać miejsca, gdzie właściciele postanowili pokazać swoje ogrody, poznać sąsiadów, tych bliższych i dalszych, wreszcie dać społeczności coś od siebie. 

Mnie udało się obejrzeć dwa miejsca, byłam w Różach na górze w Janicach ( fakt, że po czasie, ale inaczej chyba bym tam nie dotarła) oraz w Lawendzie na Uboczu. Oba miejsca zrobiły na mnie ogromne wrażenie, wręcz oszołomiły mnie kwiatowym przepychem.

 No i przyznam, że trochę zwątpiłam, czy mój skromny ogródeczek, a raczej pokryta kwiatami skarpa będzie dość atrakcyjna dla innych. Liczy się jednak zabawa, więc zgłosiłam swoje miejsce i w niedzielę 24 lipca przyjmowałam gości.

Ogródek przy Domku pod Orzechem

Jak dobrze, że na przełomie czerwca i lipca naszą agroturystykę w Górach Izerskich odwiedziła moja siostra i pomogła doprowadzić moje zakątki do jako takiego stanu! To dzięki jej zmysłowi artystycznemu wokół domu zrobiło się magicznie ! Ja musiałam już tylko zadbać o to, by gościom było u mnie miło.

 Zrobiłam więc to, co umiem najlepiej: upiekłam kilka rodzajów ciasta, zaparzyłam aromatyczne napoje, przygotowałam ziołowe wianki i smużki. A nawet wywiesiłam na wieszaku nasze słowiańskie suknie, proponując przebieranki.

I choć wcale nie jest łatwo do naszego Domku pod Orzechem trafić, pierwsi goście byli już przed dwunasta, a ostatnim machaliśmy o 16.00... Przez 4 godziny nie było chwili, by robiło się pusto. Poznaliśmy sporo ciekawych ludzi z tej bliższej i dalszej okolicy. Szybko okazało się, że mamy wspólnych znajomych, a Internet zbliża ludzi.

Mogę uznać, że zgłoszenie się do inicjatywy Magdy było dobrym pomysłem, czuję satysfakcję, a w przyszłym roku spróbuję namówić gierczyńskie sąsiadki, by do nas dołączyły.