Zimowy piknik na Jelenich Skałach

 

Styczeń nie rozpieszcza nas pogodą. Na zmianę wieje lub pada deszcz. Gdy więc prognozy zapowiadają choć odrobinę lepszą pogodę, trzeba to wykorzystać. Tak było ostatnio. Ładną pogodę wykorzystałam na spacery z dziećmi sąsiadów oraz na wycieczkę z Gringo.

Bezdrożami na Jelenie Skały

Są takie miejsca na Kamienickim Grzbiecie, które odwiedzam po kilka razy w roku. Najlepiej o różnych porach roku. Tym razem padło na skałki położone na zboczach Tłoczyny. Dni nadal są krótkie, więc wycieczki planuje na 4-5 godzin. I właśnie tyle potrzebuję, by powłóczyć się po lesie w drodze na Jelenie Skały. Śniegu jest niewiele, ale ziemię lekko zmroziło, więc można iść bez ścieżki, byle przed siebie. 

Tak też wędrowałam. Najpierw bitą drogą na „Dwie Bramki”, a potem śladem po drodze. Bagnista to trasa, a do tego w pewnym momencie się urywa i idzie się już bezdrożami, skacząc z kępki sitowia na kępkę, a potem po zmrożonym mchu, aż trafi się na kolejny dukt, zwierzęcą ścieżkę, by w końcu znaleźć się z powrotem na regularnej drodze prowadzącej prosto na skrzyżowanie na „Dwóch Mostach”.

Potem można by wybrać wygodny szutrowy dukt i z niego odbić na ścieżkę ku Jelenim Skałom. Tylko po co? Przecież lepiej wdrapywać się po piarżysku, szukać najlepszego oparcia dla nóg, zachwycać się dziką naturą. A potem przecina się stary niemiecki, kamienny dukt i już tuż nad sobą widzi się majaczącą skałę. Nie jest to jednak Główna formacja, znana tym, którzy drepczą ścieżką. To grupa niższa, bez ścieżki. Zazwyczaj właśnie tę skałę wybieram, mając pewność, że będzie pusta i Gringo spędzi czas mojego odpoczynku bezstresowo.

Dla każdego coś smacznego 

Na wycieczki zabieram ze sobą koc i folię bombelkową . Dzięki temu nawet zimą i gdy jest mokro mogę usiąść i niespiesznie wypić kawę.

Tak właśnie zrobiłam i tym razem. Przygotowałam sobie miejsce na filiżankę, nalałam kawę, chrupałam smakołyki. Ja miałam batonik z owocami, a Gringo Psiastki. Kiełbaski z jelenia smakowały mu niesamowicie i nim ja skończyłam swoje ciasto, po smaczkach mojego psa nie było już śladu. Korzystam z różnych smakołyków dla psów i nie wszystkie smakują mojemu kundelkowi. Smaczki Psiastki przypadły mu do gustu.

Pijąc kawę podziwiałam panoramę Pogórza Izerskiego i gdyby nie fakt, że robiło się chłodno, to pewnie spędziłabym na skałach znacznie więcej czasu.

Wracałam tak, jak zazwyczaj: ścieżkami nad Przecznicą, z dala od zamieszkałych siedzib, ale przez centrum dawnego Radoszkowa. Ta wymarła wieś za każdym razem robi na mnie tak samo niesamowite wrażenie i zawsze nachodzi mnie refleksja o przemijaniu i o tym, że niewiele brakowało, by nasz Fersztel wyglądał podobnie. Na szczęście nasz przysiółek powoli odżywa. Kolejne pokolenie dorasta, a dzieci rodzą się systematycznie. Obecnie na stałe na Fersztlu mieszka sześcioro maluchów i pięcioro młodszych i starszych nastolatków. Ostatnio tyle dzieci na naszej górce było w latach siedemdziesiątych!

I tak sobie rozważając dotarłam do potoku, a stamtąd już prościutko wróciłam do domu.

Przyjemna to była wycieczka, z której i ja, i Gringo wróciliśmy zadowoleni.

Post powstał przy współpracy z firmą Psiastki produkującą wysokiej jakości karmę dla zwierząt domowych.

Inne wycieczki na Jelenie Skały znajdziesz tu: 

Mała M. na Jelenich Skałach

Zimowa wycieczka na Jelenie Skały