"Tomek i Opelele. Droga smoka"

 

Może to dziwne, ale chyba z sentymentu czasem sięgam po powieści dla młodszych nastolatków. Lubię wiedzieć, co słychać w prozie dla dzieci, a moje wnuczki  szybko rosną i niedługo będą już czytały powieści dla dziesięciolatków. Taką powieścią jest „Tomek i Opelele. Droga smoka” Błażeja Kronica.

Tomek jest nieco zagubionym jedenastolatkiem. Rodzina wyprowadza się z dotychczasowego lokum ze względu na chorobę ojca. Chłopiec zostaje pozbawiony kolegów i zmuszony jest wakacje spędzić samotnie w zupełnie nieznanej sobie okolicy. Stary wiejski dom, który zamieszkują od samego początku wydaje się tajemniczym, a jego właściciele co najmniej nietuzinkowi.

Tomek próbuje rozwikłać zagadki, które pojawiają się jedna za drugą, ale zamiast odpowiedzi piętrzą się kolejne pytania. Chłopiec zostaje wciągnięty w wir niezwykłych wydarzeń, które mogą zmienić nie tyko jego życie, ale także mieć wpływ na losy całej rodziny. Jego przewodniczką po innym , tajemniczym świecie: jednym z Siedmiu Królestw zostaje maleńka Opelele.

Książka Błażeja Kronica wykorzystuje motyw świata równoległego oraz wyprawy po lek. Oba motywy doskonale znane są dzieciom z popularnych baśni, więc i w świecie Siedmiu Królestw młody czytelnik powinien odnaleźć się bez trudu.

Tekst oprócz wciągajacej fabuy ma walory edukacyjne: pokazuje siłę synowskiej miłości, rolę przyjaźni w życiu młodego czowieka, uczy, że rodzina jest w życiu najważniejsza.

Powieść napisana jest ładnym językiem, dostosowanym do wieku adresatów. Ma jednak jedną wadę: fabuła ucina się w ważnym momencie i trzeba czekać na kolejny tom. W przypadku literatury dla dzieci zdecydowanie preferuję zakończenie otwarte, dające możliwość kontynuacji, ale zamykające jakiś fragment , tak, by czytelnik czuł się usatysfakcjonowany zakończeniem, a nie zawiedziony, że niczego się nie dowiedział.

Podsunę tę powieść bratanicy, by sprawdzić, jakie będą jej wrażenia.

Recenzja powstała przy współpracy z wydawnictwem Zysk i S-ka